روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۳۸۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال ع :

مَا خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلْأَرْضِ بُقْعَةً أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنَ‏ اَلْكَعْبَةِ وَ لاَ أَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنْهَا وَ لَهَا حَرَّمَ اَللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْأَشْهُرَ اَلْحُرُمَ اَلْأَرْبَعَةَ فِي‏ كِتَابِهِ‏ يَوْمَ خَلَقَ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضَ‏ ثَلاَثَةٌ مِنْهَا مُتَوَالِيَةٌ لِلْحَجِّ وَ شَهْرٌ مُفْرَدٌ لِلْعُمْرَةِ رَجَبٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۶

و نيز آن امام عليه السّلام فرمود: خداى عزّ و جلّ در سراسر زمين، هيچ‏ قطعه‏اى را نيافريده است كه نزد او محبوبتر و گرامى‏تر از كعبه باشد، و بپاس حرمت كعبه است كه خداى عزّ و جلّ چهار ماه حرام در كتاب خود را در همان روز كه آسمانها و زمين را بيافريده محترم داشته است: سه ماه از آنها پياپى و براى انجام حجّند، و ماهى مفرد براى عمره رجب است.