روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۱۵۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي جميل عن محمد بن مسلم و زراره عن ابي عبد الله ع :

فِي مُحْرِمٍ‏ قَتَلَ نَعَامَةً قَالَ عَلَيْهِ بَدَنَةٌ فَإِنْ لَمْ يَجِدْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِيناً فَإِنْ كَانَتْ قِيمَةُ اَلْبَدَنَةِ أَكْثَرَ مِنْ إِطْعَامِ سِتِّينَ مِسْكِيناً لَمْ يَزِدْ عَلَى إِطْعَامِ سِتِّينَ مِسْكِيناً وَ إِنْ كَانَتْ قِيمَةُ اَلْبَدَنَةِ أَقَلَّ مِنْ إِطْعَامِ سِتِّينَ مِسْكِيناً لَمْ يَكُنْ عَلَيْهِ إِلاَّ قِيمَةُ اَلْبَدَنَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۴

جميل از محمد بن مسلم، و زراره از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: محرمى كه شترمرغى را بكشد، شتر فربهى بر ذمه دارد، و اگر نتواند، پس اطعام شصت مسكين. پس اگر قيمت شتر بيش از طعام شصت مسكين باشد چيزى بر طعام شصت مسكين افزوده نميشود، و اگر قيمت شتر كمتر از طعام شصت مسكين باشد چيزى بجز قيمت شتر بر ذمّه او تعلق نميگيرد.