روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۳۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر

و سال سعيد بن يسار ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ يُصَلِّي صَلاَةَ اَللَّيْلِ وَ هُوَ عَلَى دَابَّتِهِ أَ لَهُ أَنْ يُغَطِّيَ وَجْهَهُ وَ هُوَ يُصَلِّي قَالَ أَمَّا إِذَا قَرَأَ فَنَعَمْ وَ أَمَّا إِذَا أَوْمَأَ بِوَجْهِهِ لِلسُّجُودِ فَلْيَكْشِفْهُ حَيْثُ مَا أَوْمَأَتْ بِهِ اَلدَّابَّةُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۶

سعيد بن يسار از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: شخصى كه بر چهار پا (سواره) نماز شب مى‏كند آيا جايز است كه صورت خود را در هنگام نماز بپوشاند؟ آن حضرت فرمود: هنگام قراءت مى‏تواند بپوشاند، ولى وقتى براى سجود ايماء مى‏كند بايد روى خود را بگشايد و بهر جانب كه چهار پا ميرود بهمان سمت سجده كند.