روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۲۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُسْتَحَبُّ مِنَ الدُّعَاءِ فِي كُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاء

و روي عده من اصحابنا عن ابي عبد الله ع انه قال :

كَانَ‏ أَبِي ع‏ يَقُولُ إِذَا صَلَّى اَلْغَدَاةَ يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَ‏ مِنْ حَبْلِ اَلْوَرِيدِ يَا مَنْ‏ يَحُولُ بَيْنَ اَلْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ‏ يَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ اَلْأَعْلَى يَا مَنْ‏ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ اَلسَّمِيعُ اَلْعَلِيمُ‏ يَا أَجْوَدَ مَنْ سُئِلَ وَ يَا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطَى وَ يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ يَا أَفْضَلَ مَرْجُوٍّ وَ يَا أَسْمَعَ اَلسَّامِعِينَ وَ يَا أَبْصَرَ اَلنَّاظِرِينَ وَ يَا خَيْرَ اَلنَّاصِرِينَ وَ يَا أَسْرَعَ اَلْحَاسِبِينَ وَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ وَ يَا أَحْكَمَ اَلْحَاكِمِينَ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِي وَ اُمْدُدْ لِي فِي عُمُرِي وَ اُنْشُرْ عَلَيَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ اِجْعَلْنِي مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ وَ لاَ تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَكَفَّلْتَ بِرِزْقِي وَ رِزْقِ كُلِّ دَابَّةٍ فَأَوْسِعْ عَلَيَّ وَ عَلَى عِيَالِي مِنْ رِزْقِكَ اَلْوَاسِعِ اَلْحَلاَلِ وَ اِكْفِنَا مِنَ اَلْفَقْرِ ثُمَّ يَقُولُ‏ مَرْحَباً بِالْحَافِظَيْنِ وَ حَيَّاكُمَا اَللَّهُ مِنْ كَاتِبَيْنِ اُكْتُبَا رَحِمَكُمَا اَللَّهُ أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَشْهَدُ أَنْ اَلدِّينَ كَمَا شَرَعَ وَ أَنَ‏ اَلْإِسْلاَمَ‏ كَمَا وَصَفَ وَ أَنَّ اَلْكِتَابَ كَمَا أَنْزَلَ وَ أَنَّ اَلْقَوْلَ كَمَا حَدَّثَ وَ أَنَّ اَللَّهَ هُوَ اَلْحَقُّ اَلْمُبِينُ اَللَّهُمَّ بَلِّغْ‏ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ اَلتَّحِيَّةِ وَ أَفْضَلَ اَلسَّلاَمِ أَصْبَحْتُ وَ رَبِّي مَحْمُودٌ أَصْبَحْتُ لاَ أُشْرِكُ‏ بِاللَّهِ شَيْئاً وَ لاَ أَدْعُو مَعَ اَللَّهِ أَحَداً وَ لاَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً أَصْبَحْتُ عَبْداً مَمْلُوكاً لاَ أَمْلِكُ إِلاَّ مَا مَلَّكَنِي رَبِّي أَصْبَحْتُ لاَ أَسْتَطِيعُ أَنْ أَسُوقَ إِلَى نَفْسِي خَيْرَ مَا أَرْجُو وَ لاَ أَصْرِفَ عَنْهَا شَرَّ مَا أَحْذَرُ أَصْبَحْتُ مُرْتَهَناً بِعَمَلِي وَ أَصْبَحْتُ فَقِيراً لاَ أَجِدُ أَفْقَرَ مِنِّي بِاللَّهِ أُصْبِحُ وَ بِاللَّهِ أُمْسِي وَ بِاللَّهِ أَحْيَا وَ بِاللَّهِ أَمُوتُ وَ إِلَى اَللَّهِ اَلنُّشُورُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۲۷

جماعتى از راويان شيعه اماميّه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده‏اند كه فرمود: پدرم عليه السّلام پس از فريضه صبح اين دعا را مى‏خواند: (ترجمه) «اى آنكه از رگ حيات بمن نزديكترى! و اى آنكه ميان شخص و دلش حائل ميگردى!، اى آنكه در مقامى منيع و والائى!، و اى آنكه هيچ چيز همانندش نيست و او شنوا و داناست، اى بخشنده‏تر از هر كس كه از او تمنّا كنند!، و اى به بذل كف گشوده‏تر از هر كس كه به دهش دست گشايد!، و اى بهترين كسى كه او را هنگام نياز مى‏خوانند! و اى بالاترين كسى كه بدو اميد دارند!، اى شنونده‏ترين شنوايان (ناله حاجتمندان را)!، اى بيناترين بينندگان (حال مستمندان را)!، اى بهترين يارى‏كنندگان (مر گرفتاران را)!، اى سريعترين بازجويان (مر ستمكاران را)!، اى مهربانترين مهربانان (مر بندگان را)!، اى داورتر از همه داوران! درود و رحمت فرست بر محمّد و آلش، و روزى مرا فراخى ده، و عمرم را طولانى كن، و سايه رحمتت را بر من بگستر، و مرا از آن كسانى قرار ده كه آيينت را به آنها يارى ميدهى، و ديگرى را به جاى من برمگزين، بار الها تو خود روزى من و هر جنبنده ديگرى را عهده‏دارشده‏اى، پس از آن رزق بسيار و حلالت روزى من و خانواده‏ام را فراوان گردان، و از تنگدستى و بى‏چيزى كفايتمان فرما». آنگاه (خطاب به فرشتگان نويسنده اعمال روز كرده) ميفرمود: «خوش آمديد اى‏ دو نگهبان، درود خدا بر شما باد اى دو نويسنده عمل، بنويسيد- خداوند شما را مورد رحمت قرار دهد-: من شهادت ميدهم و اقرار ميكنم كه معبودى جز خداى يكتا و بى‏همتا نيست، و او را انباز نباشد، و اقرار ميكنم كه محمّد بنده و فرستاده اوست، و آئين همانست كه او دستورش را صادر فرموده، و اسلام همانست كه او وصف كرده، و كتاب چنان است كه او فرستاده، و كلام حقّ همانست كه او گفته، و براستى كه خداوند خود حقّ آشكار است. پروردگارا بر محمّد و آلش بهترين درودها را فرست و بالاترين سلام و تحيّت را ارزانى دار، من صبح كردم در حالى كه پروردگارم را سپاس و ستايش مينمايم و صبح كردم در حالى كه براى او شريك نگرفتم چيزى را، و با او كسى را نخواندم، و جز او ولى و سرپرستى را اختيار نكردم، صبح كردم در حالى كه بنده زر خريد فرمانبردارم و از خود چيزى ندارم جز آنكه مولايم عطا فرموده، صبح نمودم در حالى كه توان آنم نيست كه خيرى را كه اميد دارم بسوى خود جلب، يا شرّى را كه از آن حذر دارم از خود دور سازم، شب را بروز آوردم در حالى كه گرو اعمال خويشتنم، و صبح نمودم در حالى كه نيازمندم بدانسان كه كسى را از خود نيازمندتر نمى‏يابم، بخواست خداوند شب را بروز و به خواست او روز را به شب ميبرم، و بخواست او زنده و بخواست او خواهم مرد، و بسوى اوست راه من».