روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۸۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُسْجَدُ عَلَيْهِ وَ مَا لَا يُسْجَدُ عَلَيْه

و روي عن الصادق ع انه قال :

إِنَّمَا يُكْرَهُ ذَلِكَ خَشْيَةَ أَنْ يُؤْذَى مَنْ‏ إِلَى جَانِبِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۳

و از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏اند كه آن حضرت فرمود: همانا اين عمل (پف كردن) مكروه است يا بدان سبب مكروه گرديده كه نگرانى و دغدغه آزار رسيدن به كسى كه در كنار نمازگزار است وجود دارد (به عبارت ساده‏تر: كراهت اين عمل به خاطر آزارى است كه از شخص متوجّه كسى كه در كنار اوست مى‏شود. پس اگر كسى در كنار نمازگزار نباشد على الظاهر كراهت ندارد يا كراهت شديد ندارد). و مكروه است كه شخص در حال نماز خاك را از پيشانى خود پاك كند، و همچنين مكروه است اگر پس از نماز آن خاك را به حال خود گذارد و پاك نكند، البتّه اگر كسى خاك (اثر سجده) را در حال نماز از پيشانيش پاك كند چيزى بر او نيست يا خدشه‏اى بنماز او وارد نميشود زيرا از طرف شارع در اين مورد رخصت آمده است.