روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۵۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و سال محمد بن اسماعيل بن بزيع ابا الحسن الرضا ع :

عَنِ اَلصَّلاَةِ فِي اَلثَّوْبِ اَلْمُعْلَمِ فَكَرِهَ مَا فِيهِ مِنَ اَلتَّمَاثِيلِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۰

محمّد بن اسماعيل بن بزيع از امام رضا عليه السّلام پرسيد: نماز كردن در جامه رنگارنگ (يا خطّ دار و داراى رنگهاى گوناگون) چه صورت دارد؟ پس آن حضرت اعلام فرمود كه اگر در نقش آن جامه صورت كشيده باشند يا نقش آن صورت باشد (اگر چه صورت شجر و درخت) آن را خوش نميدارد يا مكروه است. و نماز كردن با بند زير جامه كه سر آن از ابريشم باشد جايز نيست، و باكى نيست بر خواندن نماز در پوستين‏هاى خوارزمى و نيز پوستينهائى كه در سرزمين حجاز دبّاغى مى‏كنند، همچنين نماز خواندن در پشم حيوان مرده (يا جامه‏اى كه آن را از پشم حيوان مرده مأكول اللّحم فراهم ساخته باشند) اشكالى ندارد، زيرا در پشم روح نيست. مترجم گويد: «يعنى در حال زنده بودن حيوان هم روح ندارد بلكه ريشه آنست كه تحريكات خارجى را درك مى‏كند و واكنش نشان مى‏دهد و رشد موى نيز وابسته به آنست بنا بر اين براى تقويت موها ريشه آن را كه زير سطح پوست است تقويت مى‏كنند، كه خون در آن جريان دارد و تغذيه پذير است و تحريكات خارجى را حسّ‏ مى‏كند، نه خود مو و پشم را، منظور از روح نيز همين است، و بهمين جهت است كه پس از مردن يا كشته شدن حيوان نيز مو و پشم او دچار فساد و گنديدگى نمى‏شود و اصولا دگرگونى و تغيير حالت پيدا نمى‏كند».