روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

فقد روي عن حذيفه بن منصور انه قال :

كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ بِالْحِيرَةِ فَأَتَاهُ رَسُولُ‏ أَبِي اَلْعَبَّاسِ اَلْخَلِيفَةِ يَدْعُوهُ فَدَعَا بِمِمْطَرٍ أَحَدُ وَجْهَيْهِ أَسْوَدُ وَ اَلْآخَرُ أَبْيَضُ فَلَبِسَهُ ثُمَّ قَالَ ع أَمَا إِنِّي أَلْبَسُهُ وَ أَنَا أَعْلَمُ أَنَّهُ لِبَاسُ أَهْلِ‏ اَلنَّارِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۹

از حذيفة بن منصور روايت شده كه گفت: من در حيره (از شهرهاى‏ باستانى است كه در بيرون كوفه بوده) خدمت امام صادق عليه السّلام بودم كه فرستاده ابى العبّاس سفّاح- خليفه و سر سلسله خلفاى عبّاسى نزد آن حضرت آمد كه خليفه شما را ميخواند، پس امام عليه السّلام بارانى (شنلى كه روى لباس براى محافظت از باران ميپوشند) خواستند كه يك روى آن سياه رنگ و روى ديگرش سفيد رنگ بود و آن را بر تن كرد، و بعد فرمود: متوجّه باشيد من اين جامه را ميپوشم در حالى كه خود ميدانم كه اين لباس اهل دوزخ است. (يعنى از روى تقيّه ميپوشم، زيرا شعار بنى عبّاس سياه بوده و پوشيدن لباس سياه در واقع بيانگر هويّت سياسى بنى عبّاس و طرفداران آنان بوده است).