روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۵۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَضْلِ الْمَسَاجِدِ وَ حُرْمَتِهَا وَ ثَوَابِ مَنْ صَلَّى فِيهَا

و سال عبيد الله بن علي الحلبي ابا عبد الله ع :

فِي مَسْجِدٍ يَكُونُ فِي اَلدَّارِ فَيَبْدُو لِأَهْلِهِ أَنْ يَتَوَسَّعُوا بِطَائِفَةٍ مِنْهُ أَوْ يُحَوِّلُوهُ عَنْ مَكَانِهِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِذَلِكَ قَالَ فَقُلْتُ فَيَصْلُحُ اَلْمَكَانُ اَلَّذِي كَانَ حَشّاً زَمَاناً أَنْ يُنَظَّفَ وَ يُتَّخَذَ مَسْجِداً قَالَ نَعَمْ‏ إِذَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ مِنَ اَلتُّرَابِ مَا يُوَارِيهِ فَإِنَّ ذَلِكَ يُنَظِّفُهُ وَ يُطَهِّرُهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۶

عبيد اللَّه بن علىّ حلبى از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد در باره مسجدى كه در خانه واقع شده باشد آنگاه اهل خانه بخواهند با داخل ساختن بخشى از خانه به مسجد آن را بزرگتر كنند يا آن مسجد را از آنجا تغيير داده بجاى ديگر اندازند حكم آن چگونه است؟ فرمود: إشكال ندارد (علماء اين حكم را حمل كرده‏اند بر موقعى كه صيغه مسجد بودن براى آنجا نخوانده باشند بلكه گوشه‏اى از خانه را براى نماز خواندن اهل خانه اختصاص داده باشند) عبيد اللَّه حلبى گويد: عرضكردم: آيا مكانى كه مدّتى آبريزگاه بوده است ميتوان پس از نظافت و پاكيزه كردن مسجد قرار داد؟ آن حضرت پاسخ فرمود: آرى، هر گاه آن مقدار خاك بر آن بريزند كه همه جا را فرا گيرد و بپوشاند اين كار ظاهر آنجا را پاك و طاهر ميسازد.