روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۳: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۳ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۳ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۵۵
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ
و سال اسحاق بن عمار ابا الحسن الاول ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۲ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۸۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۳
اسحاق بن عمّار از امام كاظم عليه السّلام پرسيد: كه آيا مؤمن متوفّى بزيارت و ديدار خانواده و كسان خود مىآيد؟ آن حضرت پاسخ فرمود: بلى، پرسيد: چند گاه يك بار مىآيد؟ آن حضرت فرمود: بمقدار فضائلى كه آنان دارند بايشان رخصت ديدار ميدهند، از آنان كسانى هستند كه هر روز بديدار مىآيند و كسانى هستند كه هر دو روز يك بار خانواده و خويشان خود را زيارت ميكنند، بعضى ديگر از ايشان هر سه روز يك بار. اسحاق گويد: من از طرز گفتار آن حضرت چنين فهميدم كه ميفرمايد: كمتر مهلتى كه بايشان رخصت ميدهند هر هفتهاى يك بار است، يا كمتر از يك هفته رخصت بايشان داده نميشود. پس از آن حضرت پرسيدم در چه ساعتى به زيارت مىآيند؟ فرمود: هنگام زوال آفتاب يا اندكى پيش از زوال خورشيد، و خداوند فرشتهاى را بهمراه او گسيل ميدارد كه آنچه او را خوشحال ميسازد باو نشان دهد و آنچه او آن را دوست نميدارد از او بپوشاند، و او شادمانى اهل خود را ديده و با چشم و دل روشن و مسرور باز ميگردد.