روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۰۹: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۰۹ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۰۹ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۵۳
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ دُخُولِ الْحَمَّامِ وَ آدَابِهِ وَ مَا جَاءَ فِي التَّنْظِيفِ وَ الزِّينَة
و روي الريان بن الصلت عمن اخبره عن ابي الحسن ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۰۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۱۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶۱
ريّان بن صلت از شخصى كه از حضرت ابى الحسن (حضرت كاظم يا امام رضا) براى او نقل كرده و ريان نام او را ذكر ننموده روايت كرده كه آن حضرت فرمود: كسى كه در روز جمعه نوره بكشد و بعد به بيمارى پيسى مبتلا شود هيچ كس را جز خودش سرزنش نكند. و باكى نيست كه شخص در حمّام با آرد بو داده و آرد و سبوس چرك و شوخ از بدن بزدايد و نيز اشكالى ندارد كه با آرد مخلوط بروغن چرك بدن را بگيرد و در آنچه براى بدن مفيد است اسراف نيست، بلكه اسراف در چيزى است كه مال را نابود كند و به بدن آسيب و زيان برساند.