روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۹۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن محمد بن عبده قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ لاَ يَزْنِي اَلزَّانِي‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ قَالَ لاَ إِذَا كَانَ عَلَى بَطْنِهَا سُلِبَ اَلْإِيمَانُ مِنْهُ فَإِذَا قَامَ رُدَّ إِلَيْهِ فَإِذَا عَادَ سُلِبَ قُلْتُ فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَعُودَ فَقَالَ مَا أَكْثَرَ مَنْ يُرِيدُ أَنْ يَعُودَ فَلاَ يَعُودُ إِلَيْهِ أَبَداً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۳۷

از محمد بن عبده، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: زناكار هنگامى كه زنا مى‏كند، بى‏ايمان است؟ فرمود: نه، چون روى شكم او است، ايمان از او برود و هر گاه برخاست به او برگردد و چون به زنا برگشت از او برود، من گفتم كه: او قصد دارد كه برگردد به زنا؟ در پاسخ فرمود: چه بسيارند كسانى كه مى‏خواهند برگردند و هرگز برنمى‏گردند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۸۰

محمد بن عبده گويد: بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: زناكار در حال زنا مؤمن نيست؟ فرمود: نه، زمانى كه روى شكم آن زنست، ايمان از او سلب شود و چون برخاست برگردد و باز اگر بزنا برگشت سلب شود، عرضكردم: او كه آهنگ برگشتن بزنا دارد (پس چرا ايمانش برميگردد و مؤمن گفته مى‏شود؟) فرمود: چه بسيار كسان كه آهنگ برگشتن دارند، ولى هرگز برنميگردند (پس قصد و آهنگ گناه مثل خود گناه نيست و ممكن است صغيره‏ئى جبران پذير باشد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۶۹

از او، از محمد بن عبده روايت است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: زناكننده زنا مى‏كند، در حالى كه مؤمن باشد (يعنى آيا زانى در حال زنا ايمان دارد؟ و از جمله مؤمنان محسوب مى‏شود؟) فرمود: «نه، چون بر بالاى شكم زن باشد، ايمان از او ربوده شود؛ پس چون برخيزد، به سوى او رد شود، و اگر دوباره برگردد، ربوده شود». عرض كردم كه: او اراده دارد كه دوباره برگردد. فرمود: «چه بسيار است كسى كه اراده مى‏كند كه دوباره برگردد، و هرگز به سوى آن برنمى‏گردد».