روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۵۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن ابان بن تغلب عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلاَّ وَ لِقَلْبِهِ أُذُنَانِ فِي جَوْفِهِ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا اَلْوَسْوَاسُ اَلْخَنَّاسُ وَ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا اَلْمَلَكُ فَيُؤَيِّدُ اَللَّهُ اَلْمُؤْمِنَ بِالْمَلَكِ فَذَلِكَ قَوْلُهُ‏ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۱۵

امام صادق (ع) فرمود: هيچ مؤمنى نيست جز اينكه براى دلش دو گوش است در درون او، يك گوش كه وسواس خنّاس در آن مى‏دمد، و گوشى كه در آن فرشته مى‏دمد، و خدا به وسيله مؤمن كمك مى‏دهد و اين است قول خدا (۲۲ سوره مجادله): «و كمك كند آنان را به روحى از طرف خود».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۶۸

امام صادق عليه السلام فرمود، مؤمنى نيست جز آنكه قلبش از درون دو گوش دارد: ۱- گوشى كه وسواس خناس در آن دمد. ۲- گوشى كه فرشته در آن دمد، و خدا مؤمن را بسبب فرشته تقويت كند، و همين است گفتار خداى تعالى: «آنها را بوسيله روحى از جانب خود تقويت كرده است ۲۲ سوره ۵۸».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۴۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن حكم، از سيف بن عميره، از ابان بن تغلب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هيچ مؤمنى نيست، مگر آنكه دل او را دو گوش باشد در اندران او. يك گوش، وسواس خنّاس «۳» در آن مى‏دمد و گوش ديگر، فرشته‏اى در آن مى‏دمد. پس خدا مؤمن را به آن فرشته تقويت مى‏دهد، و اين است معنى قول آن جناب- تعالى- كه مى‏فرمايد: «وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ» «۴»». __________________________________________________

(۳). و وسواس، شيطانى است كه مردم را وسوسه مى‏كند و در وسواس مى‏اندازد، و خنّاس، باز پس‏رونده وپنهان‏شونده است.
(۴). مجادله، ۲۲. و ايشان را با روحى از خويش تاييد كرد.