روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۳۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن احمد بن محمد عن احمد بن اسحاق عن بكر بن محمد عن ابي عبد الله ع قال :

مَا زَارَ مُسْلِمٌ‏ أَخَاهُ‏ اَلْمُسْلِمَ‏ فِي اَللَّهِ وَ لِلَّهِ إِلاَّ نَادَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَيُّهَا اَلزَّائِرُ طِبْتَ وَ طَابَتْ لَكَ‏ اَلْجَنَّةُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۲۷

از امام صادق (ع) فرمود: مسلمان برادر مسلمانش را در راه رضاى خدا و براى خدا ديدن نكند جز آنكه خدا عز و جل او را فرياد زند: أيا زائر خوش باشى و خوش باش بهشت برايت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۵۷

امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مسلمانى از برادر مسلمانش در راه خدا و براى خدا ديدن نكند جز آنكه خداى عز و جل فريادش زند: اى زائر خوش باش و بهشت برايت خوش باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۴۹

حسين بن محمد، از احمد بن اسحاق، از بكر بن محمد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هيچ مسلمانى برادر مسلمان خود را زيارت نكرده است در راه خدا و از براى خدا، مگر آنكه خداى عز و جل او را ندا فرمود كه: اى زيارت‏كننده! پاك و پاكيزه شدى، و بهشت از براى تو خوش باشد».