روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۱۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن محمد بن سالم عن احمد بن النضر عن ابي اسماعيل قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَ‏ اَلشِّيعَةَ عِنْدَنَا كَثِيرٌ فَقَالَ فَهَلْ يَعْطِفُ اَلْغَنِيُّ عَلَى اَلْفَقِيرِ وَ هَلْ يَتَجَاوَزُ اَلْمُحْسِنُ عَنِ اَلْمُسِي‏ءِ وَ يَتَوَاسَوْنَ فَقُلْتُ لاَ فَقَالَ لَيْسَ هَؤُلاَءِ شِيعَةً اَلشِّيعَةُ مَنْ يَفْعَلُ هَذَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۱۳

از أبى اسماعيل، گويد: به امام باقر (ع) گفتم: قربانت، در نزد ما شيعه فراوان است، فرمود: توانگران بر مستمندان مهربانى و توجه دارند؟ خوش كرداران از بدكاران گذشت دارند؟ با هم همراهى و برابرى دارند؟ در پاسخ گفتم: نه، فرمود: اينان شيعه نيستند، شيعه كسى است كه چنين كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۵۲

ابو اسماعيل گويد: بامام باقر عليه السلام عرضكردم: قربانت گردم، نزد ما شيعه بسيار است فرمود: آيا توانگر بفقير توجه ميكند، و آيا نيكوكار از بدكردار در ميگذرد و با يك ديگر مواسات ميكنند؟ عرضكردم: نه، فرمود: آنها شيعه نيستند. شيعه كسى است كه چنان كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۳۹

ابوعلى اشعرى، از محمد بن سالم، از احمد بن نضر، از ابواسماعيل روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام محمد باقر عليه السلام عرض كردم كه: فداى تو گردم! شيعيان در نزد ما بسيارند. فرمود: «آيا مال‏دار بر درويش مهربانى مى‏كند، و نيكوكار از بدِ بدكار در مى‏گذرد، و با يكديگر مواسات و برابرى مى‏كنند؟» عرض كردم: نه. فرمود كه: «اين گروه شيعه نيستند، و شيعه كسى است كه اينها را به جا آورد».