روایت:الکافی جلد ۲ ش ۵۷۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الحسن بن علي عن عبد الله بن سنان عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَكُونُ بَارّاً بِوَالِدَيْهِ فِي حَيَاتِهِمَا ثُمَّ يَمُوتَانِ فَلاَ يَقْضِي عَنْهُمَا دُيُونَهُمَا وَ لاَ يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اَللَّهُ عَاقّاً وَ إِنَّهُ لَيَكُونُ عَاقّاً لَهُمَا فِي حَيَاتِهِمَا غَيْرَ بَارٍّ بِهِمَا فَإِذَا مَاتَا قَضَى دَيْنَهُمَا وَ اِسْتَغْفَرَ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَارّاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۸۱

از محمد بن مسلم، از امام باقر (ع) فرمود: به راستى بنده‏اى نسبت به پدر و مادرش تا زنده‏اند خوش رفتار و حقّ‏شناس است، سپس بميرند و او بدهكارى آنها را نپردازد و براى آنها آمرزش نخواهد و خدا او را عاق ناشناس بنويسد. و به راستى هم آن بنده باشد كه در زمان زنده بودن پدر و مادر خود نسبت به آنها حق‏شناس و خوش‏رفتار نيست و چون بميرند بدهى آنها را بپردازد و براى آنها آمرزش خواهد و خدا عز و جل او را خوش‏رفتار و حق‏شناس به پدر و مادر خود نويسد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۳۸

امام باقر عليه السلام فرمود: همانا بنده‏ئى نسبت بپدر و مادر خويش در زمان حياتشان نيكوكار است، سپس آنها ميميرند و او بدهى آنها را نميپردازد و براى آنها آمرزش نميخواهد، لذا خدا او را عاق و نافرمان مينويسد، و بنده ديگر در زمان حيات پدر و مادر خود عاق آنها است و نسبت بآنها نيكى نميكند، ولى چون مردند بدهى آنها را ميپردازد و براى آنها آمرزش ميخواهد و خداى عز و جل او را نيكوكار مى‏نويسد،

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۱۵

حسين بن محمد، از معلىّ بن محمد، از حسن بن على، از عبداللَّه بن سنان، از محمد بن مسلم، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه بنده‏اى هست كه با پدر و مادر خود نيكوكار مى‏باشد در زمان حيات ايشان. بعد از آن مى‏ميرند، پس قرض‏هاى ايشان را ادا نمى‏كند و از براى ايشان طلب مغفرت نمى‏نمايد؛ پس خداى عز و جل او را عاق و نافرمان مى‏نويسد. و به درستى كه بنده‏اى هست كه در زمان حياتِ پدر و مادر، عاق و نافرمان ايشان مى‏باشد، و با ايشان نيكى نمى‏كند، و چون مى‏ميرند، قرض ايشان را ادا مى‏كند، و از براى ايشان طلب مغفرت مى‏نمايد؛ پس خداى عز و جل او را نيكوكار مى‏نويسد».