روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۴۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه و علي بن محمد عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود المنقري عن علي بن هاشم بن البريد عن ابيه :

أَنَّ رَجُلاً سَأَلَ‏ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ ع‏ عَنِ اَلزُّهْدِ فَقَالَ عَشَرَةُ أَشْيَاءَ فَأَعْلَى دَرَجَةِ اَلزُّهْدِ أَدْنَى دَرَجَةِ اَلْوَرَعِ‏ وَ أَعْلَى دَرَجَةِ اَلْوَرَعِ أَدْنَى دَرَجَةِ اَلْيَقِينِ وَ أَعْلَى دَرَجَةِ اَلْيَقِينِ أَدْنَى دَرَجَةِ اَلرِّضَا أَلاَ وَ إِنَّ اَلزُّهْدَ فِي آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِكَيْلاََ تَأْسَوْا عَلى‏ََ مََا فََاتَكُمْ‏ وَ لاََ تَفْرَحُوا بِمََا آتََاكُمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۸۷

مردى از على بن الحسين (ع) از زهد پرسيد، فرمود: زهد ۱۰ چيز است و بالاترين درجه زهد كمترين درجه ورع است و بالاترين درجه ورع كمترين درجه يقين است و بالاترين درجه يقين كمترين درجه رضا است، هلا به راستى زهد در يك آيه از قرآن خدا عز و جل است (۲۳ سوره حديد): «تا آنكه افسوس نخوريد بر آنچه از دست شما رفت و شاد نشويد بدان چه به شما رسانيد».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۹۴

مردى از على بن الحسين عليهما السلام در باره زهد پرسيد، فرمود زهد ده چيز است، (و درجاتى دارد) بالاترين درجه زهد پست ترين درجه ورع و بالاترين درجه ورع پست ترين درجه يقين و بالاترين درجه يقين پست‏ترين درجه رضاست، همانا تمام زهد در يك آيه از كتاب خداى عز و جل است:

«تا بر آنچه از دست شما رفته افسوس نخوريد و بآنچه بشما رسيده شادى نكنيد، ۲۳ سوره ۵۷».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۳۵

على بن ابراهيم روايت كرده است، از پدرش و على بن محمد، از قاسم بن محمد، از سليمان بن داود منقرى، از على بن هاشم بن يزيد، از پدرش كه مردى از حضرت على بن الحسين عليهما السلام سؤال كرد از زهد و بى‏رغبتى در دنيا. فرمود كه: «زهد ده چيز است؛ پس درجه بلندتر زهد پارسايى است، و درجه بلندتر پارسايى، پست‏تر درجه يقين است. و درجه بلندتر يقين، پست تر درجات رضا است. بدان و آگاه باش! كه زهد در يك آيه از كتاب خداى عز و جل مذكور است و آن اين است كه: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ» «۱» و ترجمه آيه مذكور شد. «۲» __________________________________________________

(۱). حديد، ۲۳. تا بر آنچه از دستتان رفته غم مخوريد و به آنچه به شما رسيده شادى مكنيد.
(۲). و در باب «رضا به قضاى خدا» نظير اين حديث مذكور شد، با اختلاف در متن و سند. (مترجم)