روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۷۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن بعض اصحابنا عن محمد بن هشام عن ميسر عن ابي عبد الله ع قال :

شُكْرُ اَلنِّعْمَةِ اِجْتِنَابُ اَلْمَحَارِمِ وَ تَمَامُ اَلشُّكْرِ قَوْلُ اَلرَّجُلِ اَلْحَمْدُ لِلََّهِ رَبِّ اَلْعََالَمِينَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۹۱

فرمود: شكر نعمت، كناره‏گيرى از حرامها است و نهايت شكر، گفتن الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۰

امام صادق عليه السّلام فرمود: شكر نعمت دورى از محرماتست و تمام شكر الحمد للَّه رب العالمين‏ گفتن مرد است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۵۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از بعضى از اصحاب ما، از محمد بن هشام، از ميسر، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «شكر نعمت‏ دورى كردن است از محرّمات الهى، و تمام شكر گفتن مرد است كه: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» «۱». __________________________________________________

(۱). فاتحه، ۲.