روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۶۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلي عن السكوني عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

اَلطَّاعِمُ اَلشَّاكِرُ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ كَأَجْرِ اَلصَّائِمِ اَلْمُحْتَسِبِ‏ وَ اَلْمُعَافَى اَلشَّاكِرُ لَهُ‏ مِنَ اَلْأَجْرِ كَأَجْرِ اَلْمُبْتَلَى اَلصَّابِرِ وَ اَلْمُعْطَى اَلشَّاكِرُ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ كَأَجْرِ اَلْمَحْرُومِ اَلْقَانِعِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۸۷

رسول خدا (ص) فرمود: خورنده شكرگزار، أجر روزه‏دار خداجو دارد؛ و تندرست شكرگزار، أجر گرفتار دردمند صابر دارد و عطا بخش شكرگزار، أجر محروم قناعتكار دارد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۴۸

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خورنده سپاسگزار اجرش مانند روزه‏دار خداجوست، و تندرست شكرگزار اجرش مانند- اجر گرفتار صابر است و عطاكننده سپاسگزار اجرش مانند اجر محروم قانع است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۵۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از براى صاحب طعامِ شاكر است از اجر، مانند اجر روزه‏دارى كه مزد خويش را از خدا طلبد. و از براى صاحب عافيتِ شاكر است از اجر، مانند اجر مبتلى و صاحب مصيبتى كه صابر باشد. و از براى عطاكننده‏ى شاكر است از اجر، مانند اجر محروم و بى‏بهره‏اى كه قانع باشد».