روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۶۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن بعض اصحابه عن مفضل بن عمر قال قال لي ابو عبد الله ع :

إِنِ اِسْتَطَعْتَ‏ أَنْ لاَ تَبِيتَ لَيْلَةً حَتَّى تَعَوَّذَ بِأَحَدَ عَشَرَ حَرْفاً قُلْتُ أَخْبِرْنِي بِهَا قَالَ قُلْ‏ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلاَلِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِسُلْطَانِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمَالِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِدَفْعِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِمَنْعِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِمُلْكِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَسُولِ اَللَّهِ ص‏ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَ بَرَأَ وَ ذَرَأَ وَ تَعَوَّذْ بِهِ كُلَّمَا شِئْتَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۱۱

از مفضل بن عمر كه امام صادق (ع) به من فرمود: اگر بتوانى هيچ شبى نخوابى تا به يازده جمله خود را در پناهِ خدا گذارى؟ گفتم: آنها را به من بفرمائيد، فرمود: بگو:أعوذ بعزّة اللَّه و أعوذ بقدرة اللَّه و أعوذ بجلال اللَّه و أعوذ بسلطان اللَّه و أعوذ بجمال اللَّه و أعوذ بدفع اللَّه و أعوذ بمنع اللَّه و أعوذ بجمع اللَّه و أعوذ بملك اللَّه و أعوذ بوجه اللَّه و أعوذ برسول اللَّه من شرِّ ما خلق و برأ و ذرأ - و پناه گير بدان هر وقت بخواهى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۱۲

مفضل بن عمر گويد: حضرت صادق بمن فرمود: اگر بتوانى هيچ شبى نخوابى تا بيازده كلمه پناه ببرى، عرضكردم: مرا از آن (يازده كلمه) آگاه فرما، فرمود. بگو: «اعوذ بعزة اللَّه، و اعوذ بقدرة اللَّه، و اعوذ بجلال اللَّه، و اعوذ بسلطان اللَّه، و اعوذ بجلال اللَّه، و اعوذ بدفع اللَّه، و أعوذ بمنع اللَّه، و اعوذ بجمع اللَّه، و اعوذ بملك اللَّه، و اعوذ بوجه اللَّه، و اعوذ برسول اللَّه (ص) من شر ما خلق و برأ و ذرأ» و بدان پناه گير هر زمان كه خواهى. (يعنى اختصاص بوقت معينى ندارد در هر وقت از شب و روز بخوانى خوبست).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۵۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از بعضى از اصحاب خويش، از مفضّل بن عمر روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام به من فرمود كه: «اگر توانى كه شبى را به روز نياورى تا آنكه به يازده حرف تعويذ كنى، چنان كن». عرض كردم كه: مرا به آنها خبر ده. مفضّل گفت كه: حضرت فرمود: «بگو كه: أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ … مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَبَرَأَ وَذَرَأَ؛ «پناه مى‏برم به ارجمندى خدا، و پناه مى‏برم به توانايى خدا، و پناه مى‏برم به بزرگوارى خدا، و پناه مى‏برم به سلطنت خدا، و پناه مى‏برم به زينت خدا، و پناه مى‏برم به دفع خدا، و پناه مى‏برم به منع خدا، و پناه مى‏برم به جمع خدا، و پناه مى‏برم به پادشاهى خدا، و پناه مى‏برم به ذات خدا، و پناه مى‏برم به فرستاده خدا، صلوات فرستد خدا بر او و آل او، از بدى آن‏چه آفريده و ترتيب داده و درست نموده»، و به اين تعويذ كن در هر زمان كه خواسته باشى».