روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۵۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن علي بن حسان عن بعض اصحابه عن ابي عبد الله ع قال :

كُلُّ دُعَاءٍ لاَ يَكُونُ قَبْلَهُ تَحْمِيدٌ فَهُوَ أَبْتَرُ إِنَّمَا اَلتَّحْمِيدُ ثُمَّ اَلثَّنَاءُ قُلْتُ مَا أَدْرِي مَا يُجْزِي مِنَ اَلتَّحْمِيدِ وَ اَلتَّمْجِيدِ قَالَ يَقُولُ اَللَّهُمَّ أَنْتَ اَلْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ اَلْآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ اَلظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ اَلْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۱۵

يكى از اصحاب امام صادق (ع) فرمود: هر دعائى كه پيش از آن حمد خدا نباشد نيمه است و پى بريده است، حمد خدا بايد و سپس ستايش او، من گفتم: نمى‏دانم چه اندازه از تحميد و تمجيد بس است؟ فرمود: مى‏گويد: بار خدايا! توئى آغاز و پيش از تو چيزى نيست، و توئى انجام و پس از تو چيزى نيست، توئى آشكارا و فرازتر از تو چيزى نيست، و توئى نهان و در برابر تو چيزى نه، و توئى عزيز و حكمت‏دار.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۵

برخى از ياران على بن حسان از حضرت صادق عليه السلام حديث كند كه فرمود: هر دعائى كه پيش از آن حمد و ستايش (خداوند) نباشد آن ناتمام و پى بريده است، حمد بايد و سپس ثناءگوئى او، عرضكردم: من نميدانم چه اندازه از تحميد و تمجيد كفايت كند؟ فرمود: ميگويد: «اللهم انت الاول فليس قبلك شى‏ء، و انت الآخر فليس بعدك شى‏ء، و انت الظاهر فليس فوقك شى‏ء، و انت الباطن فليس دونك شى‏ء، و انت العزيز الحكيم»

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۷۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن حسّان، از بعضى از اصحابش، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر دعايى كه پيش از آن يا در آن تمجيد يا تحميدى نباشد، آن دعا دم‏بريده و ناتمام است. و جز اين نيست كه تمجيد يا تحميد است، و بعد از آن ثنا». عرض كردم كه: نمى‏دانم كه از تحميد و تمجيد، چه چيز مُجزى [كافى‏] است؟ فرمود كه: «مى‏گويى: اللَّهُمَّ أَنْتَ الْاوَّلُ … وَأَنْتَ الْعَزيزُ الحَكيمُ: خداوندا! تويى اوّل، پس نيست پيش از تو چيزى و تويى آخر، پس نيست بعد از تو چيزى و تويى هويدا، پس نيست زبر تو چيزى و تويى داناى نهان، پس نيست نزديك‏تر از تو چيزى و تويى ارجمند درست‏كردار».