روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۴۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن يحيي بن ابراهيم بن ابي البلاد عن ابيه عن زيد الشحام قال قال ابو عبد الله ع :

اُطْلُبُوا اَلدُّعَاءَ فِي‏ أَرْبَعِ سَاعَاتٍ عِنْدَ هُبُوبِ اَلرِّيَاحِ وَ زَوَالِ اَلْأَفْيَاءِ وَ نُزُولِ اَلْقَطْرِ وَ أَوَّلِ‏ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِ اَلْقَتِيلِ اَلْمُؤْمِنِ فَإِنَّ أَبْوَابَ اَلسَّمَاءِ تُفَتَّحُ عِنْدَ هَذِهِ اَلْأَشْيَاءِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۳

از ابى عبد اللَّه فراء، از امام صادق (ع) فرمود: از زيد شحّام، گويد: امام صادق (ع) فرمود: دعا را در چهار گاه بجوئيد و بدان بپوئيد: ۱- نزد وزيدن بادها. ۲- نزد زوال سايه‏ها (هنگام ظهر). ۳- نزد فرود شدن باران. ۴- هنگام ريختن اول قطره خون مؤمن در راه خدا (در جبهه جهاد) زيرا در اين چيزها است كه درهاى آسمان گشوده شوند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۲۶

حضرت صادق عليه السلام فرمود: دعا را در چهار هنگام بخوانيد: هنگام وزيدن بادها، و (گاه) برطرف شدن سايه‏ها (يعنى هنگام ظهر)، و (نزد) فرو شدن باران، و (هنگام) ريخته شدن اولين قطره خون مؤمن (در جهاد يا غير آن) زيرا در اين چيزها درهاى آسمان باز شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۲۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از يحيى بن ابراهيم بن ابى‏البلاد، از پدرش، از زيد شحّام كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «دعا را طلب كنيد در چهار ساعت: در نزد وزيدن بادها و برطرف شدن سايه‏ها (يعنى اوّل پيشين)، و در نزد فرود آمدن باران، و در نزد ريختن اوّل چكيده‏اى از خون كشته مؤمن؛ زيرا كه درهاى آسمان در نزد اين چيزها گشوده مى‏شود».