روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۱۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه و ابو علي الاشعري و محمد بن يحيي جميعا عن الحسين بن اسحاق عن علي بن مهزيار عن فضاله بن ايوب عن عبد الصمد بن بشير عن ابي عبد الله ع قال :

اَلْعَبْدُ اَلْمُؤْمِنُ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً أَجَّلَهُ اَللَّهُ سَبْعَ سَاعَاتٍ فَإِنِ اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ لَمْ يُكْتَبْ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ وَ إِنْ مَضَتِ اَلسَّاعَاتُ وَ لَمْ يَسْتَغْفِرْ كُتِبَتْ عَلَيْهِ سَيِّئَةٌ وَ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ لَيُذَكَّرُ ذَنْبَهُ بَعْدَ عِشْرِينَ سَنَةً حَتَّى يَسْتَغْفِرَ رَبَّهُ فَيَغْفِرَ لَهُ وَ إِنَ‏ اَلْكَافِرَ لَيَنْسَاهُ مِنْ سَاعَتِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۱۹

امام صادق (ع) فرمود: چون بنده مؤمن گناهى كند، خدا هفت ساعت به او مهلت‏ دهد و اگر از خدا آمرزش خواست، چيزى بر او نوشته نشود و اگر اين ساعت‏ها گذشت و آمرزش نخواست، يك گناه بر او نوشته شود، راستى كه مؤمن تا پس از بيست سال هم گناه خود را يادآور شد تا از آن به درگاه پروردگارش آمرزش جويد و او را بيامرزد و كافر همان ساعت آن را فراموش كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۷۰

و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: بنده مؤمن چون گناه كند خداوند او را هفت ساعت مهلت دهد، پس اگر از خدا آمرزش خواست چيزى بر او نوشته نشود و اگر اين ساعتها گذشت و آمرزش نخواست. يك گناه بر او نوشته شود، و همانا مؤمن پس از بيست سال بياد گناهش افتد تا از خدا آمرزش خواهد و خدا گناهش را بيامرزد، و كافر همان ساعت آن را فراموش كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۳۳

على بن ابراهيم روايت كرده است، از پدرش و ابو على اشعرى و محمد بن يحيى، هر دو از حسين بن اسحاق، از على بن مهزيار، از فضالة بن ايّوب، از عبد الصّمد بشير، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «بنده مؤمن چون گناهى را به عمل آورد، خداى عز و جل هفت ساعت او را مهلت دهد. پس اگر از خدا آمرزش طلب كند، چيزى بر او نوشته نشود، و اگر آن ساعت‏ها بگذرد و استغفار نكند، يك گناه بر او نوشته شود. و به درستى كه مؤمن، بعد از بيست سال، گناه خود را به خاطر مى‏آورد، تا آنكه از پروردگار خود آمرزش طلب كند، و خدا او را بيامرزد. و به درستى كه كافر، گناه را فراموش مى‏كند، در همان ساعت كه آن را به جا آورده [است‏]».