روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن الحسن عن سهل بن زياد عن يحيي بن المبارك عن عبد الله بن جبله عن اسحاق بن عمار قال قال ابو عبد الله ع :

يَا إِسْحَاقُ‏ خَفِ اَللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ وَ إِنْ كُنْتَ لاَ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ‏ فَإِنْ كُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لاَ يَرَاكَ فَقَدْ كَفَرْتَ‏ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ يَرَاكَ ثُمَّ بَرَزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِيَةِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ اَلنَّاظِرِينَ عَلَيْكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۰۹

از اسحاق بن عمار گويد: امام صادق (ع) به او فرمود: اى اسحاق، از خدا بترس تا گويا او را به چشم مى‏بينى و اگر تو او را نبينى او تو را مى‏بيند و اگر معتقدى تو را نمى‏بيند محققاً كافرى و اگر معتقدى تو را مى‏بيند و در برابر او گناه مى‏كنى او را پست‏ترين ناظران بر خود ساخته‏اى.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۹۳

محمد بن حسن، از سهل بن زياد، از يحيى بن مبارك، از عبداللَّه بن جبله، از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اى اسحاق! چنان از خدا بترس كه گويا تو او را مى‏بينى، و اگر تو او را نمى‏بينى، او تو را مى‏بيند. و اگر چنين دانى كه او تو را نمى‏بيند، كافر شده‏اى. و اگر مى‏دانى كه او تو را مى‏بيند و معصيت را از براى او ظاهر مى‏كنى و در حضور آن جناب مرتكب گناه مى‏شوى، او را از همه نظركنندگان بر خويش، سهل‏تر و خوارتر قرار داده‏اى».