روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۳۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن مثني عن اسماعيل الجعفي قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنِ اَلدِّينِ اَلَّذِي لاَ يَسَعُ اَلْعِبَادَ جَهْلُهُ فَقَالَ اَلدِّينُ وَاسِعٌ وَ لَكِنَ‏ اَلْخَوَارِجَ‏ ضَيَّقُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ مِنْ جَهْلِهِمْ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأُحَدِّثُكَ بِدِينِيَ اَلَّذِي أَنَا عَلَيْهِ فَقَالَ بَلَى فَقُلْتُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَلْإِقْرَارَ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ وَ أَتَوَلاَّكُمْ وَ أَبْرَأُ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَ مَنْ رَكِبَ رِقَابَكُمْ وَ تَأَمَّرَ عَلَيْكُمْ وَ ظَلَمَكُمْ حَقَّكُمْ فَقَالَ مَا جَهِلْتَ شَيْئاً هُوَ وَ اَللَّهِ اَلَّذِي نَحْنُ عَلَيْهِ قُلْتُ فَهَلْ سَلِمَ أَحَدٌ لاَ يَعْرِفُ هَذَا اَلْأَمْرَ فَقَالَ لاَ إِلاَّ اَلْمُسْتَضْعَفِينَ قُلْتُ مَنْ هُمْ قَالَ نِسَاؤُكُمْ وَ أَوْلاَدُكُمْ ثُمَّ قَالَ أَ رَأَيْتَ‏ أُمَّ أَيْمَنَ‏ فَإِنِّي أَشْهَدُ أَنَّهَا مِنْ أَهْلِ‏ اَلْجَنَّةِ وَ مَا كَانَتْ تَعْرِفُ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۴۴۹

از اسماعيل جعفى، گويد: از امام باقر (ع) پرسيدم از دينى كه براى بندگان روا نيست بدان نادان بمانند، در پاسخ فرمود: دين واسع است و رسا و خوارج از نادانى بر خود تنگ گرفتند، گفتم: قربانت! من دين خودم را كه بدان معتقدم باز گويم؟ فرمود: آرى، گفتم: گواهم كه تنها معبود شايسته خدا است و گواهم كه محمد بنده و رسول او است و آنچه از جانب خدا آورده قبول دارم و شما را دوست دار و پيروم و از دشمن شما بيزارم و از هر كه بر گردن شما سوار شود و بر شما به زور فرمان روائى كند و حق شما را به ستم ببرد، فرمود: تو چيزى كم ندارى و نادان نيستى، همان است كه سوگند به خدا ما هم بدان معتقديم، گفتم: آيا كسى كه اين امر را نداند سلامت بماند؟ فرمود: نه، مگر مستضعفان، گفتم: آنها كيانند؟ فرمود: زنان و فرزندان شماها سپس فرمود: تو ام ايمن را مى‏دانى (آزاد كرده رسول خدا بوده و از گواهان فدك است) به راستى من گواهم كه او از اهل بهشت است و او هم نمى‏فهميد اين مذهب و عقيده‏اى كه شما داريد (يعنى امامت سائر ائمه جز امير المؤمنين را نمى‏دانست و نسبت بدان معذور بود- از مجلسى ره).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۲۸

اسماعيل جعفى گويد: از حضرت باقر عليه السّلام پرسيدم: از آن دينى كه بر بندگان روا نيست نسبت بدان نادان باشند (و بايد بدانند كه آن چه دينى است؟) فرمود: دين وسيع است، ولى خوارج از روى نادانى خودشان بر خود تنگ گرفتند (و گرفتار شدند) عرضكردم: قربانت (اجازه ميفرمائيد) من دين خودم را كه بر آن هستم براى شما باز گويم؟ فرمود: آرى، عرضكردم: گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه نيست، و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول اوست، و آنچه از جانب خداوند آورده است قبول دارم، و شما را دوست دارم، و از دشمن شما و هر كه بر شما بزرگى كند و استيلاء خواهد و خود را امير و حاكم بر شما داند، و حق شما را بستم بگيرد بيزارم؟ فرمود: تو چيزى را نادان نيستى، اين همانست كه بخدا سوگند ما هم بر آن هستيم (و بدان معتقديم) عرضكردم: آيا كسى كه اين امر را نداند (و از عذاب خداوند يا خلود در آتش) سالم ماند؟ فرمود: نه، مگر مستضعفان، عرضكردم: آنها كيانند، فرمود: زنان و فرزندان شما، سپس فرمود: آيا ام ايمن را ديده‏اى؟ همانا من گواهى دهم كه او اهل بهشت است در صورتى كه آنچه شما بر آيند (و بدان معتقديد) نميدانست.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۷۱

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از وشّاء، از مثنّى، از اسماعيل جعفى روايت كرده است كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام را سؤال كردم از دينى كه بندگان را نمى‏رسد كه آن را ندانند. فرمود كه: «دين، وسعت و گشادگى دارد، وليكن خارجى‏ها «۱» از نادانى كه دارند، بر خويش تنگ كرده‏اند». عرض كردم كه: فداى تو گردم! آيا تو را خبر دهم به دين خود كه من بر آنم؟ فرمود: «بلى». عرض كردم كه: شهادت مى‏دهم به اينكه غير از خدا، خدايى نيست، و به اينكه محمد، بنده و رسول صلى الله عليه و آله او است، و اقرار دارم به آنچه از جانب خداى- تعالى- آورده، و شما را دوست مى‏دارم، و بيزارم از دشمنان شما و از آنكه بر گردن‏هاى شما سوار شده و بر شما امير گرديده، و از روى غصب، حق شما را گرفته و بر شما ستم كرده است. فرمود كه: «چيزى را جاهل نيستى؛ بلكه همه چيز را مى‏دانى. به خدا __________________________________________________

(۱). يعنى خوارج كه نگاهى سختگيرانه به دين داشتند و ارتكاب گناه را موجب كفر مى‏دانستند.
                     

سوگند، اين همان اعتقادى است كه ما برآنيم». عرض كردم: پس آيا كسى هست كه اين امر را نشناسد و سالم باشد؟ فرمود: «نه، مگر مستضعفان». عرض كردم كه: ايشان كيانند؟ فرمود: «زنان و فرزندان شما». و فرمود كه: «آيا امّ‏ايمن را ديده‏اى و قصّه او را شنيده‏اى؟ پس به درستى كه من شهادت مى‏دهم كه او از اهل بهشت است، و امّ‏ايمن نمى‏شناخت، آنچه را كه شما بر آنيد».