روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۵۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن محبوب عن عبد الرحمن بن الحجاج عن ابي الحسن موسي ع :

فِي رَجُلَيْنِ يَتَسَابَّانِ‏ فَقَالَ اَلْبَادِي مِنْهُمَا أَظْلَمُ وَ وِزْرُهُ وَ وِزْرُ صَاحِبِهِ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَتَعَدَّ اَلْمَظْلُومُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۴۹

از عبد الرحمن بن حجّاج، از امام كاظم (ع) كه در باره دو مردى كه به هم دشنام مى‏دادند فرمود: آنكه آغاز به دشنام كرده است ستمكارتر است و گناهِ‏ خودش و طرفش به گردن او است تا آنجا كه ستم شده از حدّ نگذرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۳

عبد الرحمن بن حجاج از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام در باره دو مردى كه همديگر را دشنام دهند روايت كرده كه فرمود: آغازكننده بدشنام ستمكارتر است و گناه خود و گناه رفيقش بگردن اوست در صورتى كه آن كس كه ستم باو شده از حد نگذرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۵۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن محبوب، از عبد الرحمان بن حجّاج، از ابو الحسن، حضرت امام موسى كاظم عليه السلام، روايت كرده است در باب دو مرد كه به يكديگر دشنام مى‏دهند، كه آن حضرت فرمود: «آنكه آغاز مى‏كند، از اين دو ستمكارتر است، و گناه او و گناه صاحبش بر او است، مادامى كه آن ستمديده در جواب از حد تجاوز نكند».