روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۶۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن ابن جمهور عن ابيه عن صفوان عن ابن مسكان عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال قال :

إِنَّ اَللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَنْ يُعَذِّبَ‏ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ لَيْسَ مِنَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً وَ إِنَّ اَللَّهَ لَيَسْتَحْيِي أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ مِنَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِي أَعْمَالِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۳۹

امام صادق (ع) فرمود: به راستى خدا دريغ ندارد از اين كه عذاب كند امتى را كه گردن نهد به فرمان پيشوا و رهبرى كه از طرف خدا نباشد، اگر چه در كردار خود نيكو روش و با تقوى باشد و به راستى خدا شرم دارد از عذاب كردن امتى كه گردن به فرمان امام عادل منصوب از طرف خدا نهد و اگر چه در كردار خود ستم‏كننده و بد كردار باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۰۶

امام صادق عليه السلام فرمود: خدا شرم نميكند كه عذاب كند هر امتى را كه با امامى كه از جانب خدا نيست ديندارى كند اگر چه نسبت؟ باعمالش نيكوكار و پرهيزگار باشد، همانا خدا شرم ميكند امتى را عذاب كند كه با امام از جانب خدا ديندارى كند، اگر چه نسبت باعمالش ستمگر و بدكردار باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۲۹۹

على بن محمد، از ابن جمهور، از پدرش، از صفوان، از ابن مسكان، از عبداللَّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: حضرت فرمود: «به درستى كه خداى عزّوجلّ شرم نمى‏كند كه عذاب كند گروهى را كه ديندارى و اعتقاد مى‏كنند به امامى كه از جانب خدا نيست؛ هر چند كه در اعمال خويش نيكوكار و پاكيزه باشند. و به درستى كه خدا شرم مى‏كند كه عذاب كند گروهى را كه ديندارى و اعتقاد مى‏كنند به امامى كه از جانب خدا باشد؛ هر چند كه در اعمال خويش ستم‏كار و بدكردار باشند».