روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۹۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد و محمد بن يحيي عن جعفر بن محمد عن الحسن بن معاويه عن عبد الله بن جبله عن ابراهيم بن خلف بن عباد الانماطي عن مفضل بن عمر قال :

كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ وَ عِنْدَهُ فِي اَلْبَيْتِ أُنَاسٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ إِنَّمَا أَرَادَ بِذَلِكَ غَيْرِي‏ فَقَالَ أَمَا وَ اَللَّهِ‏ لَيَغِيبَنَّ عَنْكُمْ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ وَ لَيَخْمُلَنَ‏ هَذَا حَتَّى يُقَالَ مَاتَ هَلَكَ‏ فِي أَيِّ وَادٍ سَلَكَ وَ لَتُكْفَؤُنَّ كَمَا تُكْفَأُ اَلسَّفِينَةُ فِي أَمْوَاجِ اَلْبَحْرِ لاَ يَنْجُو إِلاَّ مَنْ أَخَذَ اَللَّهُ مِيثَاقَهُ وَ كَتَبَ اَلْإِيمَانَ فِي قَلْبِهِ وَ أَيَّدَهُ‏ بِرُوحٍ مِنْهُ‏ وَ لَتُرْفَعَنَّ اِثْنَتَا عَشْرَةَ رَايَةً مُشْتَبِهَةً لاَ يُدْرَى أَيٌّ مِنْ أَيٍّ قَالَ فَبَكَيْتُ فَقَالَ مَا يُبْكِيكَ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ‏ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ كَيْفَ لاَ أَبْكِي وَ أَنْتَ تَقُولُ اِثْنَتَا عَشْرَةَ رَايَةً مُشْتَبِهَةً لاَ يُدْرَى أَيٌّ مِنْ أَيٍّ قَالَ وَ فِي مَجْلِسِهِ كَوَّةٌ تَدْخُلُ فِيهَا اَلشَّمْسُ فَقَالَ أَ بَيِّنَةٌ هَذِهِ فَقُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَمْرُنَا أَبْيَنُ مِنْ هَذِهِ اَلشَّمْسِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۶۹

مفضل بن عمر گويد: من در خدمت امام صادق (ع) بودم و مردمى هم حضور داشتند، به گمانم به ديگرى فرمود: كه به خدا صاحب الامر از ديده شما غايب شود و گم نام گردد تا گويند، مرد، نابود شد، در كدام دره افتاد و كشتى مذهب شما واژگون گردد چنانچه كشتى عادى در امواج دريا، و تنها كسى نجات يابد كه خدا پيمان از او گرفته و ايمان را در دلش نقش كرده و با روح خود او را تأييد كرده محققاً ۱۲ پرچم مشتبه بلند شود كه يكى را از ديگرى نتوان شناخت. گويد: من گريستم، امام فرمود: چرا گريه مى‏كنى اى ابا عبد الله، عرض كردم: قربانت، چرا نگريم با اين كه شما مى‏فرمائيد ۱۲ پرچم است كه از هم شناخته نشوند. گويد: در مجلس آن حضرت در بچه بود كه پرتو خورشيد از آن در آمده بود (اشاره به آن) فرمود: آيا اين روشن و هويدا است؟ گفتم: آرى، فرمود: امر ما از اين خورشيد روشن‏تر است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۳۸

مفضل بن عمر گويد: خدمت امام صادق عليه السلام بودم، و در اتاق مردم ديگرى هم نزدش بودند، كه من گمان كردم روى سخنش با ديگرى است، امام فرمود، همانا بخدا كه صاحب الامر از ميان شما پنهان شود و گمنام گردد، تا آنجا كه گويند، او مرد، هلاك شد، در كدام دره افتاد، و شما مانند كشتى گرفتار امواج دريا، متزلزل و واژگون شويد، و نجات نيابيد جز كسى كه خدا از او پيمان گرفته و ايمان را در دلش ثبت كرده و او را با روحى از جانب خود تقويت نموده، و همانا دوازده پرچم مشتبه بر افراشته گردد كه هيچ يك از ديگرى شناخته نشود (حق از باطل مشخص نگردد) زراره گويد: من گريه كردم، امام فرمود: چه ترا بگريه آورد، اى ابا عبد اللَّه؟! عرضكردم، قربانت چگونه نگريم كه شما ميفرمائيد: دوازده پرچم مشتبه است و هيچ يك از ديگرى شناخته نشود، زراره گويد: در مجلس آن حضرت سوراخى بود كه از آنجا آفتاب ميتابيد، حضرت فرمود: اين آفتاب آشكار است؟ گفتم: آرى، فرمود: امر ما از اين آفتاب روشن‏تر است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۷۵

حسين بن محمد و محمد بن يحيى، از جعفر بن محمد، از حسن بن معاويه، از عبداللَّه بن جَبَله، از ابراهيم بن خلف بن عَبّاد أنماطى، از مفضّل بن عمر روايت كرده است‏ كه گفت: در خدمت امام جعفر صادق عليه السلام بودم و در خدمت آن حضرت، در آن حجره، گروهى بودند، و من گمان كردم كه حضرت به آن خِطابى كه بعد از اين مى‏آيد، غير مرا اراده فرمود، پس فرمود: «بدانيد! به خدا سوگند كه صاحب اين امر، البته از شما غائب مى‏شود، و خمول و گوشه‏گيرى مى‏كند، تا آن‏كه گفته مى‏شود كه: مرد، يا هلاك گرديد، يا در كدام وادى سلوك نمود. و هر آينه سرنگون مى‏شويد، چنان كه كشتى در هنگام موج‏هاى دريا سرنگون مى‏شود، و نجات نخواهد يافت، مگر آن كس كه خدا پيمان او را فرا گرفته باشد، و ايمان را در دل او نوشته و ثابت گردانيده باشد (كه به شبهه بر طرف نشود)، و او را تقويت نموده باشد به چيزى از نزد خويش كه دلش به آن زنده شود. و هر آينه دوازده عَلَم بر پا خواهد شد كه مشتبه باشد، و دانسته نشود كه هر يك از كيست». مفضّل مى‏گويد كه: پس من گريستم. حضرت فرمود كه: «اى ابوعبداللَّه، چه چيز تو را مى‏گرياند؟» عرض كردم كه: فداى تو گردم، چگونه نگريم و حال آن‏كه تو مى‏فرمايى كه:

«دوازده عَلم مى‏باشد كه معلوم نمى‏شود كه هر يك از كيست؟» مفضّل مى‏گويد كه: در مجلس آن حضرت روزنه بود كه آفتاب در آن داخل مى‏شد، پس فرمود كه: «آيا اين آفتاب ظاهر است؟» عرض كردم: آرى. فرمود كه: «امر ما از اين آفتاب روشن‏تر است».