روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۹۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حنان بن سدير عن معروف بن خربوذ عن ابي جعفر ع قال :

إِنَّمَا نَحْنُ كَنُجُومِ اَلسَّمَاءِ كُلَّمَا غَابَ نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ حَتَّى إِذَا أَشَرْتُمْ بِأَصَابِعِكُمْ وَ مِلْتُمْ بِأَعْنَاقِكُمْ غَيَّبَ اَللَّهُ عَنْكُمْ نَجْمَكُمْ فَاسْتَوَتْ‏ بَنُو عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ‏ فَلَمْ يُعْرَفْ أَيٌّ مِنْ أَيٍّ فَإِذَا طَلَعَ نَجْمُكُمْ فَاحْمَدُوا رَبَّكُمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۶۷

معروف بن خربوذ از امام باقر (ع) فرمود: همانا ما چون‏ اختران آسمانيم هر زمانى اخترى غروب كند اختر ديگرى از افق بر آيد، تا چون با انگشت خود امام را نشان داديد و به سوى او گردن كشيديد، خدا ستاره هدايت شما را نهان سازد و فرزندان عبد المطلب كه خاندان امامت باشند برابر گردند در نظر مردم و شناخته نشود كه كدام امام است، و چون ستاره شما طلوع كند پروردگار خود را سپاس گزاريد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۳۷

معروف بن خربوذ گويد امام باقر عليه السلام فرمود: ما ائمه مانند اختران آسمانيم كه هر گاه اخترى غروب كند، اختر ديگرى طالع شود، (هر گاه امامى بميرد، امامى ديگر جانشينش شود) تا زمانى كه با انگشت اشاره كنيد و گردن بسويش كج كنيد (يعنى تقيه را ترك كنيد و امر امامتش را شهرت دهيد) خدا اخترش را از شما پنهان كند و فرزندان عبد المطلب مساوى شوند و امام از غير امام شناخته نشود، پس چون اختر شما طالع شد، (امامتان ظاهر شد) پروردگارتان را سپاس گوئيد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۷۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از حنان بن سَدير، از معروف بن خَرّبوذ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «جز اين نيست كه ما چون ستارگان آسمانيم، در هر زمان كه ستاره‏اى فرو رود، ستاره ديگر برآيد، تا آن وقت كه به انگشتان خود اشاره نماييد و گردن‏هاى خويش را كج كنيد (كه كنايه است از شهرت و زيادت)، خدا ستاره شما را از شما غايب گرداند. پس پسران عبدالمطّلب با هم برابر شوند، كه شناخته نشوند كه كدام كدام‏اند، و امام، از غير امام معلوم نشود، و چون ستاره شما برآيد، پروردگار خود را ستايش كنيد».