روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۸۵

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

احمد بن محمد عن محمد بن الحسين عن عبد الله بن محمد عن الخشاب قال حدثنا بعض اصحابنا عن خيثمه قال قال لي ابو عبد الله ع :

يَا خَيْثَمَةُ نَحْنُ شَجَرَةُ اَلنُّبُوَّةِ وَ بَيْتُ اَلرَّحْمَةِ وَ مَفَاتِيحُ اَلْحِكْمَةِ وَ مَعْدِنُ اَلْعِلْمِ وَ مَوْضِعُ اَلرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ مَوْضِعُ سِرِّ اَللَّهِ‏ وَ نَحْنُ وَدِيعَةُ اَللَّهِ فِي عِبَادِهِ‏ وَ نَحْنُ حَرَمُ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرُ وَ نَحْنُ ذِمَّةُ اَللَّهِ وَ نَحْنُ عَهْدُ اَللَّهِ فَمَنْ وَفَى بِعَهْدِنَا فَقَدْ وَفَى بِعَهْدِ اَللَّهِ وَ مَنْ خَفَرَهَا فَقَدْ خَفَرَ ذِمَّةَ اَللَّهِ وَ عَهْدَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۸۷

خَيْثَمَه گويد: امام صادق (ع) به من فرمود: اى خيثمه، ما شجره نبوت و خانه رحمت و كليدهاى حكمت و معدن علم و موضع رسالت و مختلف ملائكه و محل سِرِ خدائيم، ما سپرده خدائيم در ميان بندگانش، ما حرم اكبر خدائيم، ما پناه خدا و پيمان خدائيم، هر كه به عهده ما بپايد به عهد خدا پائيده است و هر كه آن را بشكند، پناه و عهد خدا را شكسته.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۲۱

خيثمة گويد: امام صادق عليه السلام بمن فرمود: اى خيثمه، ما درخت نبوت و خانه رحمت و كليد حكمت و كانون دانش و محل رسالت و آمد و شدگاه فرشتگان و محل راز خدائيم، ما هستيم امانت خدا در ميان بندگانش و ما هستيم حرم بزرگ خدا (پس رعايت و احترام ما از كعبه بيشتر است) ما هستيم امان خدا، ما هستيم پيمان خدا، هر كه بپيمان ما وفا كند بپيمان خدا وفا كرده و هر كه با ما پيمان‏شكنى كند پيمان و عهد خدا را شكسته است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۱۵

احمد بن محمد، از محمد بن حسين، از عبداللَّه بن محمد، از خشّاب روايت كرده است كه گفت: حديث كرد ما را بعضى از اصحاب ما، از خيثمه كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام به من فرمود كه: «اى خيثمه، ماييم درخت نبوّت و خانه رحمت، و كليدهاى حكمت، و معدن علم، و موضع رسالت، و محلّ تردّد فرشتگان، و موضع سرّ خدا (كه رازهاى خويش را به ما سپرده). و ماييم امانت خدا در ميانه بندگان آن جناب (كه ما را به ايشان سپرده). و ماييم حرم بزرگ‏تر خدا (كه ما را پيش از همه خلائق تعظيم نموده، و حمايت فرموده و هتك حرمت ما را روا نداشته). و ماييم امان و زنهار خدا، و ماييم عهد خدا (كه با مردمان بسته). پس هر كه به عهد ما وفا كند، به عهد خدا وفا نموده، و هر كه آن را بشكند، امان خدا و عهد او را شكسته است».