روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۴۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن عبد الصمد بن بشير عن حكيم موذن ابن عيسي قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ اِعْلَمُوا أَنَّمََا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَأَنَّ لِلََّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ‏ وَ لِذِي اَلْقُرْبى‏ََ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ بِمِرْفَقَيْهِ عَلَى رُكْبَتَيْهِ‏ ثُمَّ أَشَارَ بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ هِيَ وَ اَللَّهِ اَلْإِفَادَةُ يَوْماً بِيَوْمٍ إِلاَّ أَنَّ أَبِي جَعَلَ شِيعَتَهُ فِي حِلٍّ لِيَزْكُوا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۶۲۳

از حكيم مؤذن ابن عيسى گفت: از امام صادق (ع) پرسيدم از قول خدا تعالى (۴۳ سوره انفال): «بدانيد هر آنچه را غنيمت برديد از هر چيزى پس خمس آن براى خدا واجب است و براى رسول‏ و براى ذى القربى» امام دو دست از زانوى خود برداشت و با آن اشاره كرد و سپس فرمود: مقصود از غنيمت به خدا فائده روز به روز است جز اين كه پدرم شيعه خود را از بابت آن حلال كرده تا حلال‏زاده شوند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۴۹۹

ابن عيسى گويد: از امام صادق عليه السلام در باره قول خداى تعالى، «بدانيد هر چه غنيمت گيريد پنج يك آن از خدا و پيغمبر و خويشاوندان است» پرسيدم، حضرت دو آرنج را بر زانو گذاشت و با دست اشاره كرد و فرمود: بخدا كه آن استفاده روز بروز است (كه بايد خمس آن را داد) جز آنكه پدرم شيعيان خود را حلال كرد تا آلوده نباشند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۸۴۳

محمد بن يحيى روايت كرده است از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از عبدالصّمد بن بشير، از حكيم- مؤذّن ابن عيسى- (و در رجال، مؤذّن بنى عيس است) كه گفت: سؤال كردم از امام جعفر صادق عليه السلام از قول خداى تعالى «وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى‏» «۱» حضرت صادق عليه السلام اشاره كرد به آرنج‏هاى خويش كه بر زانوهاى مباركش گذاشته بود و به دست خود اشاره نمود و فرمود: «به خدا سوگند كه آن، بهره و مالى است كه روز به روز عايد مى‏شود، مگر آن‏كه پدرم شيعيان خود را در حلّ قرار داد و ايشان را حلال كرد تا پاك و پاكيزه باشند». __________________________________________________

(۱). انفال، ۴۱.