نوح ٣

أَنِ‌ اعْبُدُوا اللَّهَ‌ وَ اتَّقُوهُ‌ وَ أَطِيعُونِ‌

ترجمه

که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید!

كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا اطاعت كنيد

كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد.

(و از راه خیر خواهی به شما می‌گویم) که خدای را به یکتایی بپرستید و از او بترسید و پرهیزکار باشید و مرا پیروی کنید.

که خدا را بپرستید و از او پروا کنید و از من اطاعت نمایید،

خدا را بپرستيد، و از او بترسيد و از من اطاعت كنيد،

که خداوند را بپرستید و از او پروا و از من پیروی کنید

كه خداى يكتا را بپرستيد و از او پروا كنيد و مرا فرمان بريد،

خدا را بپرستید، و از او بترسید، و از من فرمانبرداری کنید.

«که خدا را بپرستید و از او پروا بدارید و مرا فرمان ببرید.»

که پرستش کنید خدا را و بترسیدش و مرا فرمان برید

نوح ٢	آیه ٣	نوح ٤
سوره : سوره نوح نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَنْ»: حرف تفسیریّه است.

تفسیر

---

• آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح
• دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))
• بيان منظور از بعضى گناهان كه با ايمان آمرزيده مى شود (يغفركم من ذنوبكم )
• اشاره به اينكه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ايمان وعمل صالح است .
• شرح مفاد آيه : ((و يؤ خركم الى اجل مسمى ....)) كه مى گويد اگر عبادت و تقوى واطاعت پيشه كنيد خدا اجل غير مسمايتان را تا اجل مسمى تاءخير مى اندازد
• گله و شكايت نوح (ع ) از قومش به خداى متعال
• اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمت ها
• معناى آيه : ((ما لكم لا ترجون للّه و قارا))
• و بيان احتجاجى كه بر ربوبيّت و معبود بودن خداى تعالى متضمّن است .
• اشاره به وجه اينكه ماه را نور در آسمانها، و خورشيد را چراغ ناميد.
• و مراد از اينكه فرمود شما را چون نبات از زمين رويانيد.
• شكوه دوباره نوح (عليه السّلام ) از اينكه قومش او را نافرمانى كرده از كسى كه مال و فرزند جز زبانش نيفزود پيروى كردند.
• روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «1» قالَ يا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ «2» أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ «3»

همانا ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قوم خود را قبل از آنكه عذابى دردآور به سراغشان بيايد هشدار بده. (نوح) گفت: اى قوم من! همانا من براى شما هشدار دهنده‌اى آشكارم. خدا را بپرستيد و از او پروا داشته باشيد و مرا اطاعت كنيد.

نکته ها

داستان حضرت نوح به طور تفصيل در سوره‌هاى اعراف، هود، مؤمنون، شعراء، قمر و نوح آمده و مفصل‌ترين آن در سوره هود از آيه 25 تا 49 است.

قوم نوح، نسبت گمراهى به آن حضرت دادند. «إِنَّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ» «1» دائماً او را مسخره مى‌كردند. «كُلَّما مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا» «2» سبك مغز و ديوانه‌اش خواندند. «مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ» «3» امّا آن حضرت باز هم آنان را هدايت مى‌كرد.

بالاترين رسالت انبيا، دعوت به توحيد «أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ» اطاعت از رهبر آسمانى، «وَ أَطِيعُونِ» و رعايت تقواست. «و اتقوا»

---

«1». اعراف، 60.

«2». انبياء، 36.

«3». قمر، 9.

جلد 10 - صفحه 229

تبليغ بايد گام به گام باشد. حضرت نوح ابتدا به قوم خود هشدار داد «إِلى‌ قَوْمِهِ» ولى كم‌كم رسالت خود را به تمام مردم ابلاغ كرد و بعد از سرسختى به آنان نفرين كرد. «لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً» «1»

ويژگى‌هاى حضرت نوح عليه السلام در قرآن‌

- سلام مخصوص خداوند به او: «سَلامٌ عَلى‌ نُوحٍ فِي الْعالَمِينَ» «2» خداوند به ابراهيم و موسى و هارون و الياس و بندگان صالحش سلام كرده، ولى در هيچ يك از اين سلام‌ها كلمه‌ «فِي الْعالَمِينَ» نيامده است.

- تنها پيامبرى است كه مدت نبوّت او در قرآن ذكر شده است. (950 سال)

- تنها پيامبرى است كه همسر و فرزند و قومش با او مخالفت كردند.

- تنها پيامبرى كه بيشترين عمر را كرد، به امر خدا كشتى ساخت، بقاى حيوانات به وسيله كشتى او بود و وسيله نجات نسل بشر شد و به نام ابوالبشر ثانى ملقب شد.

- اولين پيامبرى‌كه داراى كتاب و شريعت جهانى شد. «3»

- پيامبرى كه خداوند با نفرين او زمين را در آب غرق كرد.

- پيامبرى كه بعد از 950 سال، ياران او به ده نفر هم نرسيد.

پیام ها

1- در نقل تاريخ گذشتگان، بايد به قسمتهاى سازنده اكتفا كرد و نقل جزئيات مكانى و زمانى، در تربيت نقشى ندارد. «أَرْسَلْنا نُوحاً»

2- براى افراد غافل، هشدار لازم است نه بشارت. «أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ»

3- عقاب قبل از بيان، جايز نيست. «أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ»

4- هشدارهاى دينى، بايد شفاف و دلسوزانه باشد. «إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ»

5- پيروى از انبيا، نتيجه و ثمره ايمان به خدا و معاد است. اول توحيد و تقوا، سپس اطاعت از پيامبر. «أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ»

---

«1». نوح، 26.

«2». صافات، 79.

«3». كنز العمال، حديث 32391.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 230

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ «3»

أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ‌: اينكه پرستش كنيد خدا را به يگانگى، وَ اتَّقُوهُ‌: و بترسيد از عذاب و عقوبت او، و بپرهيزيد از نافرمانى، وَ أَطِيعُونِ‌: و فرمان بريد مرا به هر چه امر كنم و نهى نمايم، چه اطاعت من مقرون به طاعت خداست.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «1» قالَ يا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ «2» أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ «3» يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ «4»

قالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلاً وَ نَهاراً «5» فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائِي إِلاَّ فِراراً «6» وَ إِنِّي كُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فِي آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَكْبَرُوا اسْتِكْباراً «7» ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهاراً «8» ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً «9»

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً «10» يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً «11» وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً «12» ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً «13» وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً «14»

ترجمه‌

همانا ما فرستاديم نوح را بسوى قومش كه بيم ده قوم خود را پيش از آنكه بيايد آنها را عذابى دردناك‌

گفت اى قوم من همانا من براى شما بيم دهنده‌اى هستم آشكارا

كه بندگى كنيد خدا را و بترسيد از او و اطاعت كنيد مرا

مى‌آمرزد براى شما گناهانتان را و تأخير مى‌اندازد هلاك شما را تا مدّت نامبرده شده همانا مدّت نامبرده خدا وقتى كه آمد تأخير افكنده نميشود اگر باشيد كه بدانيد

گفت پروردگارا همانا من خواندم قوم خود را شب و روز

پس نيفزود آنانرا خواندن من مگر گريختن‌

و همانا من هرگاه خواندم آنها را تا بيامرزيشان قرار دادند انگشتان خود را در گوشهاشان و بسر كشيدند جامه‌هاشان را و پا فشارى كردند و سركشى نمودند سركشى نمودنى‌

پس همانا من خواندم آنها را به آواز بلند

پس همانا من دعوت را آشكار نمودم براى آنها و پنهان نمودم‌

---

جلد 5 صفحه 278

براى آنان پنهان نمودنى‌

پس گفتم آمرزش بطلبيد از پروردگارتان همانا او است بسيار آمرزنده‌

ميفرستد بر شما باران پى در پى‌

و مدد ميكند شما را بمالها و پسران و پديد ميآورد براى شما باغها و پديد ميآورد براى شما نهرها

چيست براى شما كه نميترسيد مر خدا را از جهت عظمت‌

با آنكه بتحقيق آفريد شما را بطورهاى مختلف با يكديگر.

تفسير

خداوند متعال حضرت نوح را كه اوّل انبياء اولوا العزم است برسالت نزد قوم خود فرستاد تا آنها را بترساند از عذاب خدا در صورت مخالفت از اوامر او قبل از آنكه نازل شود بر آنها و او مأموريّت خود را انجام داد و با كمال ملاطفت بآنها فرمود اى قوم و قبيله من همانا من از جانب خداوند مأمورم كه شما را بترسانم با بيّنه و برهان از عذاب خدا كه بر شما نازل خواهد شد در صورتى كه دست از پرستش بت و ساير اعمال قبيحه خود بر نداريد پس بايد عبادت كنيد خداى يگانه را و از او بترسيد و اطاعت كنيد مرا در آنچه از جانب او براى شما از احكام بيان مينمايم تا خداوند گناهان گذشته شما را بيامرزد و گفته‌اند كلمه من براى تبعيض است تا شامل نشود گناهان آينده آنها را و موجب غرور آنها و جرئت بر معصيت نگردد و ظاهرا من زائده باشد براى تقويت عامل چون لكم فاصله شده و اگر كلمه من هم نبود كلام دلالت بر مغفرت گناهان آينده نداشت و نيز تأخير بيندازد هلاك شما را به اجلهاى معلّقه بر معاصى و بعذاب دنيوى تا برسد اجل حتمى شما كه قابل تأخير نيست چون اين قسم اجل مقدّر الهى وقتى برسد مهلت نميدهد و تأخير نمى‌افتد و اگر شما دانا بوديد ميدانستيد كه اجل معلّق بتوبه و اعمال صالحه دفع ميگردد و اجل حتمى چاره‌اى ندارد و چون آنها نصايح مشفقانه آنحضرت را بسمع قبول تلقّى ننمودند عرضه داشت پروردگارا من آنها را شبانه روز دعوت نمودم ولى مع الاسف نيفزود دعوت من بر سلوك آنها مگر تنفّر و فرار از اطاعت و قبول را و هر چه من خواندم آنها را بسوى تو كه ايمان بياورند و بسبب آن تو از معاصى آنان بگذرى انگشتها در گوشها نهادند و جامه‌ها بر سر كشيدند كه مرا نه بينند و صداى مرا نشنوند و باقى ماندند بر كفر و ضلالت و سركشى‌

---

جلد 5 صفحه 279

كردند و عازم شدند بر معصيت ولى باز من بوظيفه خود عمل نمودم و با صوت بلند آنها را خواندم و هر قسم ممكن بود از علنى و سرّى در ارشاد و نصيحت آنها كوتاهى نكردم باين بيانات كه بيائيد توبه كنيد خدا آمرزنده و مهربان است مزارع و باغهاى شما كه خشك شده و از دست رفته بواسطه نيامدن باران و زنان شما كه نازا شده‌اند چنانچه در سوره هود گذشت از رحمت الهى و باران فراوان پى در پى آباد خواهد شد و نهرهاى شما جارى خواهد گرديد مانند آنكه خداوند تازه آنها را بشما عنايت فرموده و اموال شما بفضل الهى زياد ميشود و زنان شما اولاد آور ميگردند و پسرانى كه كمك شما باشند خداوند بشما كرم ميفرمايد چه ميشود شما را كه از عظمت خدا نميترسيد چنانچه قمّى ره از امام باقر عليه السّلام در ذيل اين آيه نقل نموده و اهل لغت تصريح نموده‌اند كه رجاء در اينجا بمعناى خوف است و اگر اين تصريحات نبود رجاء بمعناى اعتقاد انسب بود و وقار بمعناى ثبات يعنى چرا معتقد به ثبات خدا نسبت بمواعيدش نيستيد و بعضى هم گفته‌اند و اطوار در روايت قمّى ره باختلاف اهواء و ارادات و مشيّات تفسير شده و بعضى آنرا بأطوار خلقت از خاك و نطفه و علقه و مضغه و عظام و لحوم و خلق آخر كه دلالت بر عظمت قدرت حق دارد تفسير نموده‌اند و ظاهرا اعمّ از اينها و احوال مختلفه و عوارض طاريه تا آخر عمر باشد و اللّه اعلم.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

أَن‌ِ اعبُدُوا اللّه‌َ وَ اتَّقُوه‌ُ وَ أَطِيعُون‌ِ «3»

اينكه‌ ‌خدا‌ پرست‌ شويد و ‌از‌ معاصي‌ و مخالفت‌ ‌او‌ پرهيز كنيد و دستورات‌ مرا بپذيريد ‌که‌ سه‌ جمله‌ ‌اگر‌ ‌با‌ ‌هم‌ جمع‌ شد تمام‌ سعادت‌ ‌را‌ ‌در‌ بردارد اول‌:

أَن‌ِ اعبُدُوا اللّه‌َ ‌که‌ دست‌ ‌از‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ برداريد ‌که‌ عبارة اخري‌ ايمان‌ ‌باشد‌. دوم‌:

وَ اتَّقُوه‌ُ ‌که‌ مخالفت‌ ‌او‌ ‌را‌ نكنيد رو بهواهاي‌ نفسانيه‌ و طرق‌ شيطانيه‌ و معاصي‌ الهيه‌ نرويد ‌که‌ معني‌ تقوي‌ ‌است‌‌-‌ سوم‌:

وَ أَطِيعُون‌ِ مرا اطاعت‌ كنيد ‌که‌ بدستورات‌ ‌من‌ عمل‌ كنيد ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ اعمال‌ صالحه‌ ‌باشد‌ ايمان‌ تقوي‌ عمل‌ صالح‌، عبادت‌ اللّه‌ عبارت‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌عبد‌ الهي‌ بدانيد ‌عبد‌ ‌غير‌ ‌او‌ نباشيد، و عبده ‌غير‌ ‌او‌ طوائفي‌ ميباشند طائفه‌ اولي‌ مشركين‌ ‌که‌ ‌غير‌ ‌او‌ ‌را‌ پرستش‌ ميكنند مثل‌ عبده شمس‌ و قمر و كواكب‌ و ملائكة و عبده اصنام‌ و گاو گوساله‌ و عيسي‌ و ‌غير‌ اينها ‌که‌ قوم‌ نوح‌ چنين‌ بودند ‌که‌ شرحش‌ ميآيد.

ثانيه‌‌-‌ عبده هواي‌ نفس‌ ‌که‌ ميفرمايد: أَ فَرَأَيت‌َ مَن‌ِ اتَّخَذَ إِلهَه‌ُ هَواه‌ُ وَ أَضَلَّه‌ُ اللّه‌ُ عَلي‌ عِلم‌ٍ وَ خَتَم‌َ عَلي‌ سَمعِه‌ِ وَ قَلبِه‌ِ وَ جَعَل‌َ عَلي‌ بَصَرِه‌ِ غِشاوَةً جاثيه‌ آيه 22.

ثالثه‌‌-‌ عبده شيطان‌ ‌که‌ ميفرمايد: أَ لَم‌ أَعهَد إِلَيكُم‌ يا بَنِي‌ آدَم‌َ أَن‌ لا تَعبُدُوا الشَّيطان‌َ يس‌ آيه 60.

رابعه‌‌-‌ عبده رؤساء و اكابر و سلاطين‌ و امثال‌ ‌آنها‌. وَ اتَّقُوه‌ُ مكرر مراتب‌ تقوي‌ ‌را‌ متذكر شده‌ايم‌ تقوي‌ ‌از‌ عقائد فاسده‌ و مذاهب‌ باطله‌، تقوي‌ ‌از‌ معاصي‌ كبار ‌از‌ ‌کل‌ معاصي‌ ‌از‌ اشتغال‌ بدنيا فوق‌ مقدار ضرورت‌ ‌از‌ توجه‌ بغير ‌خدا‌ و نظر ظاهريه‌ و اطاعت‌ انبياء اعتقاد بنبوت‌ و رسالت‌ ‌آنها‌ و آنچه‌ آورده‌اند ‌از‌ جانب‌ ‌خدا‌ ‌است‌ و جعل‌ خليفه‌ و ‌غير‌ اينها.

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 3)- هدف این است «که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید» (ان اعبدوا الله و اتقوه و اطیعون).

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - حضرت نوح(ع)، مردم را به عبادت خدا، تقواى الهى و اطاعت از خود، فرا مى خواند. (أن اعبدوا اللّه و اتّقوه و أطیعون)

۲ - توحید و خداپرستى، اولین و مهم ترین دعوت حضرت نوح(ع) (أن اعبدوا اللّه و اتّقوه و أطیعون) برداشت یاد شده، از تقدم ذکرى «اعبدوا اللّه» به دست مى آید.

۳ - نوح(ع)، داراى تعالیم و رهنمودهایى الزامى، جدا از وحى الهى به ایشان (و أطیعون) برداشت یاد شده، از جدا آمدن فرمان «أطیعون» به دست مى آید.

۴ - قوم نوح، پیش از رسالت آن حضرت، به عبادت خدا و تقواى الهى اعتقاد نداشته و پایبند نبودند. (أن اعبدوا اللّه و اتّقوه و أطیعون) توصیه و انذار حضرت نوح(ع) به موارد یاد شده و مخالفت طولانى قومش با آنها، بیانگر حقیقت یاد شده است.

موضوعات مرتبط

• اطاعت: دعوت به اطاعت از نوح(ع) ۱
• تقوا: دعوت به تقوا ۱
• توحید: دعوت به توحید ۲
• عبادت: دعوت به عبادت خدا ۱، ۲
• قوم نوح: تاریخ قوم نوح ۴; دعوت از قوم نوح ۱; عقیده قوم نوح ۴; فسق قوم نوح۴; کفر قوم نوح ۴
• نوح(ع): اولین دعوت نوح(ع) ۲; تعالیم نوح(ع) ۳; دعوت نوح(ع) ۱; مهمترین دعوت نوح(ع) ۲