آل عمران ١٥٨: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۴_بخش۵#link1 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۴_بخش۵#link1 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۶#link110 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۳_بخش۵۶#link110 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«158» وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ | |||
و اگر بميريد يا كشته شويد، قطعاً به سوى خداوند برانگيخته مى‌شويد. | |||
===نکته ها=== | |||
در آيه‌ى 158 عبارت «فِي سَبِيلِ اللَّهِ» نيامده، تا بگويد: محشور شدن همه‌ى كسانى كه بميرند يا كشته شوند در هر راهى كه باشند، به سوى خداست. اكنون كه مرگ براى همه حتمى است و حشرِ همه در محضر خداوند نيز حتمى است، پس چرا بهترين نوع رفتن را با رضايت پذيرا نباشيم؟ اگر مرگ و شهادت، هر دو بازگشت به سوى خداست، پس نگرانى از شهادت چرا؟ | |||
امام حسين عليه السلام مى‌فرمايند: | |||
فان تكن الابدان للموت انشئت | |||
فقتل امرء فى اللّه بالسّيف افضل | |||
اگر بدن‌ها براى مرگ آماده شده‌اند، پس شهادتِ مرد در راه خدا با شمشير بهترين مرگ است. «1» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ (158) | |||
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ: و اگر هر آينه بميريد اى مؤمنان با رضاى الهى يا در جهاد كشته شويد، يعنى به هر وجهى كه ازهاق روح شما شود، لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ: هر آينه به سوى جزاى الهى بازگشت خواهيد نمود. | |||
تبصره: آيه شريفه را دلالاتى است: 1- اعلام به آنكه مغفرت و رحمت الهى در مقابل زخارف و عوارضات دنيا از مال و منال، مقايسه نشود، زيرا خير به تمام جهات، هر آينه مغفرت و رحمت سبحانى است كه نتيجه اخروى و باقى است به سعادت ابدى، لكن مال دنيا فانى و بسا شود و زر و وبال پيدا كند. 2- سفر در جهاد موجب نشود تقدم اجل را، و اگر تقدير الهى واقع شود به موت و قتل در راه خدا، واهمه نداشته باشيد، زيرا مغفرت و رحمت بعد از مرگ | |||
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 283 | |||
بهتر است از دنيا و منافع آن كه اهل دنيا جمع كنند. 3- موت امرى است مسلم و حتم، و هر كس به هر جا و مكانى كه باشد، شربت مرگ را خواهد چشيد. بنابراين موت به عنوان شهادت در راه خدا به درجات، اولى و افضل و اشرف باشد، و لذا حضرت سيد الشهداء عليه السّلام روز عاشورا فرمود: | |||
لئن كانت الدّنيا تعدّ نفيسة | |||
فدار ثواب اللّه اعلى و انبل | |||
و ان كانت الابدان للموت انشأت | |||
فقتل امرء بالسّيف فى اللّه افضل | |||
«1» | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ (158) | |||
ترجمه | |||
و همانا اگر مرديد يا كشته شديد هر آينه بسوى خدا محشور ميشويد. | |||
تفسير | |||
علاوه بر آنچه ذكر شد در آيه سابق مؤمن نبايد از مرگ و قتل خوف داشته باشد زيرا كه مردن انتقال از نشئه است به نشئه كه براى مؤمن موجب قرب | |||
---- | |||
جلد 1 صفحه 521 | |||
بخدا و نعيم ابد است خواه شهيد شده باشد يا در مهاجرت بخدا از قبيل سفر مكه يا زيارت اعتاب عاليه يا طلب علم فوت كرده باشد خواه هيچ كدام نباشد همين قدر مؤمن باشد بالاخره و اصل ببساط قرب الهى خواهد شد و با مواليان خود محشور ميگردد انشا اللّه تعالى علاوه بر آن كه در علم الهى مفصلا حشر تمام موجودات الى اللّه ثابت شده است. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ لَئِن مُتُّم أَو قُتِلتُم لَإِلَي اللّه‌ِ تُحشَرُون‌َ (158) | |||
و هر آينه اگر موت و قتل بر شما وارد شد بسوي خدا است حشر و بازگشت شما اينکه آيه شريفه دلالت بر قوس صعودي ميكند که كسي که در راه دين بميرد يا كشته شود مقامش بحدّي بالا ميرود که از حشر با مؤمنين و ملائكه و انبياء بالاتر ميشود که حشر با خدا و در جوار رحمت او و پيشگاه عظمت او است چنانچه بكلمه عِندَ رَبِّهِم تعبير فرموده در آيه شريفه در چند آيه ديگر در همين سوره که آيه 169 باشد وَ لا تَحسَبَن‌َّ الَّذِين‌َ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّه‌ِ أَمواتاً بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقُون‌َ و اينکه بيان باعث تسليت مؤمنين ميشود که كسان آنها در جنگ كشته شده و موجب شوق بجهاد ميگردد و آرزوي شهادت و مورث حسرت مقام شهداء ميشود، و حقيقت اينکه معنا را اصحاب ابي عبد اللّه عليه السّلام در روز عاشورا در كربلا درك كردند و بر يكديگر سبقت ميگرفتند حتي دارد که | |||
لا يمسون الم الحديد | |||
جلد 4 - صفحه 406 | |||
و هر چه امر سخت‌تر ميشد بر افروخته‌تر ميشدند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 158)- سوم: از همه گذشته مرگ به معنی فنا و نابودی نیست که این قدر از آن وحشت دارید بلکه دریچه‌ای است به سوی زندگانی دیگری در سطحی بسیار وسیعتر و آمیخته با ابدیت «و اگر بمیرید و یا کشته شوید به سوی خدا باز می‌گردید» (وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَی اللَّهِ تُحْشَرُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
نسخهٔ ۲۳ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۰۶
ترجمه
| آل عمران ١٥٧ | آیه ١٥٨ | آل عمران ١٥٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«تُحْشَرُونَ»: جمع‌آوری می‌شوید.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«158» وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ
و اگر بميريد يا كشته شويد، قطعاً به سوى خداوند برانگيخته مى‌شويد.
نکته ها
در آيه‌ى 158 عبارت «فِي سَبِيلِ اللَّهِ» نيامده، تا بگويد: محشور شدن همه‌ى كسانى كه بميرند يا كشته شوند در هر راهى كه باشند، به سوى خداست. اكنون كه مرگ براى همه حتمى است و حشرِ همه در محضر خداوند نيز حتمى است، پس چرا بهترين نوع رفتن را با رضايت پذيرا نباشيم؟ اگر مرگ و شهادت، هر دو بازگشت به سوى خداست، پس نگرانى از شهادت چرا؟
امام حسين عليه السلام مى‌فرمايند:
فان تكن الابدان للموت انشئت
فقتل امرء فى اللّه بالسّيف افضل
اگر بدن‌ها براى مرگ آماده شده‌اند، پس شهادتِ مرد در راه خدا با شمشير بهترين مرگ است. «1»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ (158)
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ: و اگر هر آينه بميريد اى مؤمنان با رضاى الهى يا در جهاد كشته شويد، يعنى به هر وجهى كه ازهاق روح شما شود، لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ: هر آينه به سوى جزاى الهى بازگشت خواهيد نمود.
تبصره: آيه شريفه را دلالاتى است: 1- اعلام به آنكه مغفرت و رحمت الهى در مقابل زخارف و عوارضات دنيا از مال و منال، مقايسه نشود، زيرا خير به تمام جهات، هر آينه مغفرت و رحمت سبحانى است كه نتيجه اخروى و باقى است به سعادت ابدى، لكن مال دنيا فانى و بسا شود و زر و وبال پيدا كند. 2- سفر در جهاد موجب نشود تقدم اجل را، و اگر تقدير الهى واقع شود به موت و قتل در راه خدا، واهمه نداشته باشيد، زيرا مغفرت و رحمت بعد از مرگ
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 283
بهتر است از دنيا و منافع آن كه اهل دنيا جمع كنند. 3- موت امرى است مسلم و حتم، و هر كس به هر جا و مكانى كه باشد، شربت مرگ را خواهد چشيد. بنابراين موت به عنوان شهادت در راه خدا به درجات، اولى و افضل و اشرف باشد، و لذا حضرت سيد الشهداء عليه السّلام روز عاشورا فرمود:
لئن كانت الدّنيا تعدّ نفيسة
فدار ثواب اللّه اعلى و انبل
و ان كانت الابدان للموت انشأت
فقتل امرء بالسّيف فى اللّه افضل
«1»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ (158)
ترجمه
و همانا اگر مرديد يا كشته شديد هر آينه بسوى خدا محشور ميشويد.
تفسير
علاوه بر آنچه ذكر شد در آيه سابق مؤمن نبايد از مرگ و قتل خوف داشته باشد زيرا كه مردن انتقال از نشئه است به نشئه كه براى مؤمن موجب قرب
جلد 1 صفحه 521
بخدا و نعيم ابد است خواه شهيد شده باشد يا در مهاجرت بخدا از قبيل سفر مكه يا زيارت اعتاب عاليه يا طلب علم فوت كرده باشد خواه هيچ كدام نباشد همين قدر مؤمن باشد بالاخره و اصل ببساط قرب الهى خواهد شد و با مواليان خود محشور ميگردد انشا اللّه تعالى علاوه بر آن كه در علم الهى مفصلا حشر تمام موجودات الى اللّه ثابت شده است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَئِن مُتُّم أَو قُتِلتُم لَإِلَي اللّه‌ِ تُحشَرُون‌َ (158)
و هر آينه اگر موت و قتل بر شما وارد شد بسوي خدا است حشر و بازگشت شما اينکه آيه شريفه دلالت بر قوس صعودي ميكند که كسي که در راه دين بميرد يا كشته شود مقامش بحدّي بالا ميرود که از حشر با مؤمنين و ملائكه و انبياء بالاتر ميشود که حشر با خدا و در جوار رحمت او و پيشگاه عظمت او است چنانچه بكلمه عِندَ رَبِّهِم تعبير فرموده در آيه شريفه در چند آيه ديگر در همين سوره که آيه 169 باشد وَ لا تَحسَبَن‌َّ الَّذِين‌َ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّه‌ِ أَمواتاً بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقُون‌َ و اينکه بيان باعث تسليت مؤمنين ميشود که كسان آنها در جنگ كشته شده و موجب شوق بجهاد ميگردد و آرزوي شهادت و مورث حسرت مقام شهداء ميشود، و حقيقت اينکه معنا را اصحاب ابي عبد اللّه عليه السّلام در روز عاشورا در كربلا درك كردند و بر يكديگر سبقت ميگرفتند حتي دارد که
لا يمسون الم الحديد
جلد 4 - صفحه 406
و هر چه امر سخت‌تر ميشد بر افروخته‌تر ميشدند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 158)- سوم: از همه گذشته مرگ به معنی فنا و نابودی نیست که این قدر از آن وحشت دارید بلکه دریچه‌ای است به سوی زندگانی دیگری در سطحی بسیار وسیعتر و آمیخته با ابدیت «و اگر بمیرید و یا کشته شوید به سوی خدا باز می‌گردید» (وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَی اللَّهِ تُحْشَرُونَ).
نکات آیه
۱- مرگ و یا کشته شدن، چه در راه خدا و چه در راه غیرِ او، مسیرى است به سوى خداوند، نه نابودى و فنا. (و لئن مُتّم او قُتلتم لالى اللّه تحشرون) از اینکه قید «فى سبیل اللّه» ذکر نشده، به دست مى آید که مراد، هر نوع مردن و کشته شدن است و مؤیّد این معنا تقدیم مردن بر کشته شدن است ; به خلاف آیه قبل.
۲- خداوند، مرجع و فرجام انسانها، براى جزا و پاداش (و لئن مُتّم او قُتلتم لالى اللّه تحشرون) «لالى اللّه تحشرون»، مى تواند کنایه از جزا و پاداش الهى باشد.
۳- ایمان به حشر و بقاى آدمى پس از مرگ، برانگیزنده وى براى حضور در میدان کارزار علیه دشمنان دین (و لئن مُتّم او قُتلتم لالى اللّه تحشرون) خداوند با بیان این معنا که آدمى با مرگ و یا کشته شدن، چه در راه منافع دنیا و یا راه خدا، به سوى او محشور مى شود، او را به جهاد ترغیب و انگیزه پیکار در راه خدا را در او تقویت مى کند.
موضوعات مرتبط
- انسان: فرجام انسان ۱، ۲، ۳
- انگیزش: عوامل انگیزش ۳
- ایمان: آثار ایمان ۳ ; ایمان به قیامت ۳
- جهاد: زمینه جهاد ۳
- جهانخبینى: و ایدئولوژى ۳
- خدا: پاداش خدا ۲ ; کیفرهاى خدا ۲
- راه خدا:۱
- شهادت:۱
- عمل: زمینه عمل ۳
- قیامت:۳
- مرگ:۱
