البقرة ١٦٦: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۴۹#link578 | آيات ۱۶۳ ۱۶۷ بقره]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۴۹#link578 | آيات ۱۶۳ ۱۶۷ بقره]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۴۹#link580 | معنى ((واحد)) در ((اله واحد))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۴۹#link580 | معنى ((واحد)) در ((اله واحد))]] | ||
خط ۶۹: | خط ۷۰: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۵۳#link614 | بحث قرآنى در تكميل بحث سابق (بيان اين كه عذاب خدا نيز از رحمت اوست )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱_بخش۵۳#link614 | بحث قرآنى در تكميل بحث سابق (بيان اين كه عذاب خدا نيز از رحمت اوست )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link618 | آيه ۱۶۵-۱۶۷]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link618 | آيه ۱۶۵-۱۶۷]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link619 | آيه و ترجمه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link619 | آيه و ترجمه]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link620 | تفسير:]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link620 | تفسير:]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link621 | بيزارى پيشوايان كفر از پيروان خود!]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱_بخش۸۵#link621 | بيزارى پيشوايان كفر از پيروان خود!]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
«166» إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ | |||
در آن هنگام كه عذاب را مشاهده كنند و پيوند ميانشان بريده (و دستشان از همه چيز قطع) گردد، پيشوايان (كفر)، از پيروان خود بيزارى جويند. | |||
===نکته ها=== | |||
به هوش باشيم كه رهبرمان كيست و محبّت و عشق چه كسى را در دل داريم؟ بدانيم طاغوتها و غير خدا، ما را براى خودشان مىخواهند تا با قدرت و ارادت ما، به هوسها و آرزوهاى خود در دنيا برسند، ولى سرانجام در قيامت همه را رها و از ما اظهار تنفّر و انزجار خواهند نمود. | |||
===پیام ها=== | |||
1- هر عشق و علاقه و محبّتى كه مايهاى از عقل وفطرت نداشته باشد، دير يا زود به سردى گرائيده و يا به دشمنى كشيده مىشود. «يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ... تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا» | |||
2- محبّت، زمينهى تبعيّت است. «يُحِبُّونَهُمْ ... اتُّبِعُوا» | |||
3- آيندهنگرى لازمهى عقل است. به كسى عشق و محبّت بورزيم كه قدرت داشته باشد و در روز خطر، ما را حمايت كند. «إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا» | |||
4- معيار اصالت يا بىاصل بودن علاقهها و محبّتها، ديدن عذاب در روزهاى خطرناك است. «رَأَوُا الْعَذابَ» | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 254 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ (166) | |||
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا: زمانى كه عالم شوند به اينكه همه قدرت براى خدا و عذاب او شديد است، بيزارى جويند متبوعين و كسانى كه مطاع بودند، مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا: از كسانى كه پيروى ايشان نمودهاند، يعنى رؤسا و پيشوايان اهل ضلالت و شرك بيزارى جويند از تابعين و پيروان خود، وَ رَأَوُا الْعَذابَ: در حالتى كه بينند تابع و متبوع عذاب را. وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ: و بريده و منقطع شود از آنها اسباب و ارتباطى كه داشتند از | |||
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 309 | |||
عهود و قرابت و محبت و مصاحبت. نزد بعضى مفسرين خداى تعالى اصنام جماد را روز قيامت به نطق آورد تا به زبان فصيح از بتپرستان تبرى جويند. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ (166) | |||
ترجمه | |||
وقتى كه بيزارى جويند آنانكه پيروى كرده شدند از آنانكه پيروى كردند و به بينند عذاب را و بريده شود از آنها وسائل. | |||
تفسير | |||
ظاهرا جمله اذ تبرأ بدل است از اذ يرون در آيه سابقه يعنى اگر ببينند آنانكه ظلم نمودند باتخاذ انداد وقتى را كه بيزارى ميجويند رؤساء از اتباع خودشان و مشاهده نمايند عذاب الهى را و وسائل از آنها چه تابع و چه متبوع قطع شود و دسترس بكسى نداشته باشند و نتوانند براى روز سياه خود چاره بنمايند و از عذاب الهى نجات يابند و در مجمع اذ تبرأ را معمول شديد العذاب گرفته يعنى خداوند شديد العذاب است در چنين وقتى و اللّه اعلم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِذ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا العَذابَ وَ تَقَطَّعَت بِهِمُ الأَسبابُ (166) | |||
(هنگامي که بيزاري ميجويند كساني که پيروي شدند از كساني که پيروي آنان را نمودند، و عذاب را مشاهده نمودند و همه اسباب از آنها بريده شد) «اذ» بدل يا عطف بيان از إِذ يَرَونَ العَذابَ در آيه قبل است «و تبرء» از برائت بمعني بيزاري و دوري جستن از چيزي است و از همين باب است برائت ذمّه از دين و برائت خدا و رسول از مشركين در سوره برائة أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِنَ المُشرِكِينَ وَ رَسُولُهُ و برائت شيطان از مطيع خود در روز قيامت إِنِّي بَرِيءٌ مِنكَ«3» و برائت | |||
---- | |||
1- سورة المائده آيه 98 | |||
2- سوره آل عمران آيه 3 | |||
3- سوره حشر آيه 16 | |||
جلد 2 - صفحه 283 | |||
از اعداء دين و مخالفين که از اركان ايمان در باب تولي و تبري است، و مراد در اينکه آيه بيزاري جستن رؤساي كفار از تابعين خودشان است در روز قيامت، و الَّذِينَ اتُّبِعُوا متبوعان و رؤساء ميباشند که آنها را متابعت و پيروي ميكردند الَّذِينَ اتُّبِعُوا پيروان و متابعت كنندگان، و اينکه اظهار برائت در موقعي است که عذاب را مشاهده ميكنند. | |||
وَ رَأَوُا العَذابَ الف و لام العذاب ممكن است براي عهد و اشاره بآن عذابي باشد که مخصوص ائمه كفر و رؤساي مشركين است زيرا عذاب آنان سختتر از عذاب ديگران است براي اينكه علاوه بر عقاب كفر و اعمال ناشايسته خويش، در عذاب متابعين و پيروان خود هم شريكند چه كساني که در زمان خود از ايشان پيروي نموده و چه كساني که بعد از آنان روش ايشان را تعقيب كرده باشند چنانچه از نبي اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده « | |||
1» من سنّ سنة سيئة کان له وزرها و وزر من عمل بها الي يوم القيمة»« | |||
و در ذيل آيه شريفه مَن قَتَلَ نَفساً بِغَيرِ نَفسٍ أَو فَسادٍ فِي الأَرضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمِيعاً«2» از ائمه طاهرين (ع) روايت شده که مراد از قتل نفس اضلال و گمراه نمودن مردم است و بنا بر اينکه تأويل عقاب اضلال بسيار بزرگ است و از اينجهت رؤساي كفار در قيامت از متابعين خود بيزاري جسته و سلب تابعيت ميكنند. | |||
وَ تَقَطَّعَت بِهِمُ الأَسبابُ ممكن است اشاره بآن اسبابي باشد که در دنيا براي آنان فراهم بود از قوّه و قدرت و عده و عدة و مال و منال که هر كاري ميخواستند ميكردند و هر ظلم و تعدي که مينمودند رادعي نداشتند ولي اينك دست آنها از همه اينکه اسباب كوتاه است و اولي اينست که الف و لام آن براي | |||
---- | |||
1- ج 15 بحار ص 181 | |||
2- سوره مائده آيه 35 | |||
جلد 2 - صفحه 284 | |||
استغراق باشد تا عموم اسباب را شامل شود يعني همه اسباب نجات از آنها گرفته و هيچ چاره و راه نجاتي براي آنان نيست. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 166)- در این هنگام پردههای جهل و غرور و غفلت از مقابل چشمانشان کنار میرود و به اشتباه خود پی میبرند و اعتراف میکنند که انسانهای منحرفی بودهاند، ولی از آنجا که هیچ تکیهگاه و پناهگاهی ندارند از شدت بیچارگی بیاختیار دست به دامن معبودان و رهبران خود میزنند اما «در این هنگام رهبران گمراه آنها دست رد به سینه آنان میکوبند و از پیروان خود تبری میجویند» (إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِینَ اتَّبَعُوا). منظور از معبودها در اینجا انسانهای جبار و خود کامه و شیاطینی هستند که این مشرکان، خود را دربست در اختیارشان گذاردند. | |||
«و در همین حال عذاب الهی را با چشم خود میبینند و دستشان از همه جا کوتاه میشود» (وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||