صَارِمِين

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• صرم‌ (۳ بار)

قاموس قرآن

چيدن. بريدن. «صرمه صرماً: قطعه بائناً - صرم النخل و الشجر: جزّه» [قلم:17]. قسم خوردند كه ميده‏هاى باغ را وقت صبح بچينند. [قلم:22]. صبح در كشت خويش باشيد اگر مى‏خواهيد بچينيد. شمشير را از آن صارم گويند كه برنده است. * [قلم:19-20]. صريم به معنى مصروم است: چيده شده و قطع شده. به شب و روز نيز صريم گويند كه هر يك از ديگرى قطع و بريده مى‏شود. ايضاً شب تاريك و تل خاك كه از تل بزرگ جدا شده و صريم گويند. در اقرب الموارد آن را نيز گفته است. از همه معناى مناسب‏تر معناى اخير است كه از اقرب نقل شد. زيرا در آيات بعدى هست كه اهل باغ چون آن را ديدند نشناختند و گفتند: راه گم كرده‏ايم اين نشان مى‏دهد كه باغ در اثر بلا به صورت زمين سياه بى علف در آمده بود و اگر فقط ميوه‏اش از بين مى‏رفت و مصروم مى‏شد اشتباه نمى‏كردند. معنى آيه چنين مى‏شود: در حالى كه خفته بودند گردنده‏اى و بلائى از جانب پروردگارت به‏آن باغ دور زد و مانند زمين سوخته و بى علف گرديد.

کلمات نزدیک مکانی

أَن فَانْطَلَقُوا وَ کُنْتُم هُم إِن حَرْثِکُم يَتَخَافَتُون لا عَلَى يَدْخُلَنّهَا اغْدُوا مُصْبِحِين فَتَنَادَوْا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...