فَتَفْشَلُوا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• ف‌ (۲۹۹۹ بار)
• فشل‌ (۴ بار)

قاموس قرآن

(بروزن فرس) ضعف. ترس. راغب آن را ضعف توأم با ترس گفته. طبرسى ذيل آيه 122 و 152 آل عمران آن را جبن و ذيل آيه 43 انفال ضعف ناشى از فزع معنى كرده. فيومى در مصباح فَشِل (به فتح اول و كسر دوم) را جبان و ضعيف القلب گفته است. به قول ابن اثير در نهايه آن به معنى ضعف و ترس است. نگارنده نيز با دقت در آيات قول ابن اثير را پسنديدم و خواهيم ديد كه معنى آن گاهى ضعف و گاهى ترس است. مثلا در آيه [انفال:46]. به معنى ضعف است نه ترس يعنى منازعه و اختلاف نكنيد كه ضعيف شويد و نيرويتان از بين برود مى‏دانيم كه اختلاف موجب ضعف و پراكندگى است ولى در آيه [آل عمران:152]. و آيه [انفال:43]. معنى ترس بهتر به نظر مى‏رسد. [آل عمران:122]. فشل را در آيه جبن و يا ضعف توأم با جبن گفته انديعنى: آنگاه كه دو طائفه از شماخواستند بترسند و يا خواستند از ترس ضعيف گردند ولى اين معنى با ملاحظه «هَمَّت» جور در نمى‏آيد. به نظر نگارنده فشل در آيه به معنى برگشتن از تصميم است كه لازمه جبن است در اقرب الموارد گويد:«عَزَمَ عَلى كَذا ثُّمَ فَشَلَ عَنْهُ اَىْ نَكَلَ عَنْهُ وَلَمْ يَمْضِهِ» يعنى به فلان كار تصميم گرفت سپس برگشت و به جا نياورد. آيه در باره دو گروه بنى سلمه و بنى حارثه است كه با رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» به جنگ «احد» خارج شدند و چون عبدالله بن ابى با ياران خويش از راه برگشت آنها نيز قصد كردند كه برگردند ولى برنگشتند يعنى: ياد كنيد آن وقت را كه دو طايفه از شما، خواستند از تصميم خود(كه جهادبود) برگردند حال آنكه خدا يار آنهاست.

کلمات نزدیک مکانی

وَ تَنَازَعُوا لا تَذْهَب رِيحُکُم اللّه رَسُولَه اصْبِرُوا إِن أَطِيعُوا مَع الصّابِرِين

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...