کَلاَلَة: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَلاَلَة | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَلاَلَة | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۲: خط ۱۳:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
أَو:100, وَ:76, يُورَث:58, رَجُل:52, امْرَأَة:52, کَان:46, إِن:40, لَه:40, أَخ:34, دَيْن:28, أُخْت:22, فَلِکُل:16, بِهَا:16, وَاحِد:10, تُوصُون:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَلاَلَة]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَلاَلَة]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۴۸

آیات شامل این کلمه

«کَلالَة» از مادّه «کُلّ» در اصل معناى مصدرى دارد و به معناى «کَلال» یعنى از بین رفتن قوت و توانایى است. ولى بعداً به خواهران و برادرانى که از شخص متوفى ارث مى برند گفته شده است. شاید تناسب آن این باشد که برادران و خواهران جزء طبقه دوم ارث هستند، و تنها با نبودن پدر و مادر و فرزند، ارث مى برند، و چنین کسى که پدر و مادر و فرزندى ندارد، مسلماً در رنج است و قدرت و توانایى خویش را از دست داده، لذا به آنها «کَلالَة» گفته مى شود.

«راغب» در کتاب «مفردات» مى گوید: «کَلالَة» به ورّاث ـ غیر از پدر و فرزند ـ گفته مى شود. و «ابن عباس» گفته: به جز فرزند به سایر ورّاث «کَلالَة» مى گویند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[نساء:12]. در مجمع فرموده: كَلالَة در اصل به معنى احاطه است تاج را از آن اكليل گويند كه سر را احاطه مى‏كند و از آن است كل كه عدد را احاطه مى‏كند، پس كلاله آن است كه نسبت اصلى را احاطه كرده زيرا نسب اصلى پدر و مادر و فرزندان است و در ذيل آيه 176 سوره فوق فرموده: كلالة نامى است براى برادران و خواهران و از امامان ما عليهم السلام نقل شده، پدران و فرزندان را لصيق ميت گوئيم كه به شخص متوفى ملاصق اند، خواهران و برادران را كلاله گويند كه در اطراف ميت قرار دارند و او را احاطه كرده‏اند. ايضاً در ذيل آيه فوق فرموده: از ائمه ما عليه السلام نقل شده كه كلالة برادران و خواهرانند در اين آيه مراد آنهائى هستند كه برادر و خواهر مادرى اند و مراد از آن در آخر سوره آنهائى اند كه پدر و مادرى و يا پدرى باشند. «كَلالَة» در آيه مصدر و در موضع حال و «كان» تامه است و بعيد نيست كه كلالة تميز باشد معنى آيه چنين مى‏شود: اگر مردى كلاله دار ارث برده شود يا زنى همانطور، و براى آن مرد يا زن برادرى يا خواهرى است (مادرى) براى هر يك از آنها يك ششم مال است و اگر بيشتر از يك نفر شدند آنها در ثلت مال بالسويه شريكند. اين آيه چنانكه گفته شد درباره خواهران و برادران مادرى ميت است. و آيه زير درباره پدر و مادريها و پدريهاست. * [نساء:176]. يعنى: از تو فتوى مى‏خواهند بگو خدا در كلاله به شما فتوى مى‏دهد: اگر مردى بميرد كه فرزند (و پدر و مادر) ندارد و او را خواهرى است (پدر و مادرى يا فقط پدرى كه حكم مادرى در آيه اول گذشت) نصف مال براى آن خواهر است و اگر همان خواهر بميرد و فرزند (و پدر و مادر) نداشته باشد همه مال براى برادر اوست، و اگر دو تا خواهر باشند دو ثلث مال براى آنهاست و اگر برادران و خواهران بودند هر مرد حصه‏اش برابر دو زن است. *** بنابر آنچه گفته شد كلاله وصف وارث است كه محيط بر ميت اند ولى در لغت وصف ميت آمده در قاموس گفته: «اَلْكَلالَةُ مَنْ لاوَلَدَ لَهُ وَ لاوالِدَ» در مفردات نقل كرده از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» از كلالة پرسيدند فرمود: كسى است كه مرده و فرزند و پدر و مادر ندارد، «مَنْ ماتَ وَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَ لا والِدٌ» و هر دو قول صحيح است و كلاله مصدرى است جامع به وارث و موروث.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...