النازعات ٣٥

يَوْمَ‌ يَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ‌ مَا سَعَى‌

ترجمه

در آن روز انسان به یاد کوششهایش می‌افتد،

|آن روز است كه آدمى آنچه را كوشيده به ياد آورد

[آن‌] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد

در آن روز آدمی هر چه کرده به یاد آرد.

در آن روز انسان آنچه تلاش و کوشش کرده به یاد آورد

روزى كه آدمى همه اعمال خود را به ياد آورد،

روزی که انسان از آنچه کوشیده است، یاد آورد

روزى كه آدمى آنچه كوشيده است به ياد آرد

در آن روز، انسان به یاد می‌آورد همه‌ی کوششها و تلاشهائی را که کرده است.

روزی که انسان آنچه (را) کوشیده است به یاد آورد!

روزی که یاد آورد انسان آنچه را کوشیده است‌

النازعات ٣٤	آیه ٣٥	النازعات ٣٦
سوره : سوره النازعات نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَوْمَ»: بدل از (إِذَا) است و جواب (إِذَا) محذوف است و تفصیل نهفته در آیات بعدی است. یعنی همین که طامّه کبری روی آورد، عالَم و روز و دوره‌ای پیش می‌آید که در آن موجبات غفلت و فراموشی از میان می‌رود، و ...

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ جِي‌ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ‌... (۲)

تفسیر

• آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
• اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
• نقد و بررسى اقوال فوق
• بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
• (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
• عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
• معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
• حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
• داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
• معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
• مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
• چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
• رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
• تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
• تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
• لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
• مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
• (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )

• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - مقام رب چيست ؟
• ۲ - رابطه طغيان و ((دنيا پرستى ))
• ۳ - تنها دو گروه

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تمام انسان ها، در صحنه قیامت حاضر شده; کردارهاى فراموش گشته خویش و اهداف آن تلاش ها را به خاطر خواهند آورد. (یوم یتذکّر الإنسن ما سعى) «ما» در «ما سعى» موصول و عائد آن حذف شده است; یعنى، «ما سعى له». این تعبیر بر اهدافى منطبق است که سعى انسان، براى دستیابى به آن بوده است. ممکن است «ما» مصدریه باشد; یعنى، «سعیه». در این صورت آنچه به یاد انسان خواهد آمد، نفس سعى و تلاش او است.

۲ - فرجام اخروى هر انسان، وابسته به کردارى است که در آن تلاش جدى داشته است. (یوم یتذکّر الإنسن ما سعى) به کار بردن ماده «سعى» - به جاى «عمل» - ممکن است در بدى ها، ناظر به نادیده گرفتن لغزش هاى خالى از اصرار و در اعمال نیک، توصیه به دریغ نورزیدن از کوشش مداوم باشد.

۳ - دنیا، محل تلاش و آخرت، جاى بهره مندى از تلاش ها است. (فإذا جاءت الطامّة الکبرى . یوم یتذکّر الإنسن ما سعى) بیان «یادآورى اعمال در قیامت»، صرفاً به منظور خبر از آینده نیست; بلکه بشارت دادن و انذار انسان ها نسبت به فرجام اعمالشان است.

۴ - غفلت انسان، از کردار خویش و فراموش کردن آن پیش از برپایى قیامت (یوم یتذکّر الإنسن ما سعى)

موضوعات مرتبط

• آخرت: نقش آخرت ۳
• انسان: حشر اخروى انسان ها ۱; غفلت انسان ۴
• پاداش: مکان پاداش ۳
• دنیا: نقش دنیا ۳
• عمل: آثار عمل ۲; فراموشى عمل ۴; فرجام عمل ۱; فرصت عمل۳
• غفلت: غفلت از عمل ۴
• فرجام: عوامل مؤثر در فرجام اخروى ۲
• قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۱
• کیفر: مکان کیفر ۳