المدثر ١١

ذَرْنِي‌ وَ مَنْ‌ خَلَقْتُ‌ وَحِيداً

ترجمه

مرا با کسی که او را خود به تنهایی آفریده‌ام واگذار!

|مرا واگذار با آن كس كه [او را] تنها آفريدم

مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار.

به من واگذار کار انتقام آن کس را که من او را تنها آفریدم.

مرا با کسی که او را به تنهایی آفریدم واگذار،

مرا با آن كه تنهايش آفريده‌ام واگذار.

مرا با کسی که تنها آفریده‌ام واگذار

مرا با آن كه به تنهايى آفريدمش واگذار.

مرا واگذار با آن کسی که او را تک و تنها (و بدون دارائی و اموال و اولاد) آفریده‌ام.

مرا با آنکه (او را) تنها [:بی‌تبار] آفریدم واگذار.

بهل مرا با آنکه آفریدم تنها

المدثر ١٠	آیه ١١	المدثر ١٢
سوره : سوره المدثر نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَحِیداً»: تک و تنها. مراد بدون اموال و اولاد است. اشاره به ولید پسر مُغیره است که یکی از افراد سرشناس مکّه بود و برای اذیّت و آزار مؤمنان تلاش بسیار می‌کرد. در اینجا هر کافر و منافقی مراد است که برای جلوگیری از اسلام و اذیّت مسلمانان در تک و تاز باشد. واژه (وَحِیداً) می‌تواند حال مفعول محذوفی، یا حال فاعل باشد. معنی دیگر آیه: مرا واگذار با کسی که تنها خودم او را آفریده‌ام. مرا تنها واگذار با کسی که او را آفریده‌ام (که برای عذاب و عقاب او من کافی و بسنده‌ام).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نُسَارِعُ‌ لَهُمْ‌ فِي‌ الْخَيْرَاتِ‌... (۰) وَ قَالُوا نَحْنُ‌ أَکْثَرُ أَمْوَالاً وَ... (۰) إِذَا تُتْلَى‌ عَلَيْهِ‌ آيَاتُنَا... (۰)

تفسیر

• آيات ۸ - ۳۱، سوره مدثّر
• تركيب نحوى آيه : ((فذالك يومئذ يوم عسير على الكافرون غير يسير))
• وصف حال وليد بن مغيره و تكذيب نمودن او، اخبار از درانداختنش به دوزخ
• مقصود از توصيف سقر به اينكه ((لا تبقى و لا تذر...)) و در جمله ((لا تبقى و لاتذر))
• مراد از نوزده نفر موكّلان بر جهنّم و ابنكه فرمود: ((و جعلنا عدّتهم الّا فتنة ...))
• و بيان اينكه انگيزه هاى نفاق قبل از هجرت نيز وجود داشته است
• (رواياتى درباره آنچه وليد بن مغيره درباره قرآن گفت ،ونزول آيات گذشته درباره او)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تهدید شدن ولیدبن مغیره به عذاب و شکست، از سوى خداوند (ذرنى و من خلقت وحیدًا) مطابق نظر مفسّران، این آیه تا آیه ۲۵ درباره ولیدبن مغیره (یکى از سران مکه) نازل شده است (مجمع البیان). گفتنى است کلمه «وحیداً» در این برداشت، حال براى «یا» در «ذرنى» است و عبارت «ذرنى و من خلقت وحیداً» (مرا تنها بگذار با آن کس که خلقش کردم) و مانند آن، براى تهدید مى باشد.

۲ - سران کفر و شرک، مورد تهدید خداوند به عذاب و شکست (ذرنى و من خلقت وحیدًا)

۳ - دلدارى خداوند به پیامبر(ص)، در برابر مخالفت ها و کارشکنى هاى سران کفر و شرک (همچون ولیدبن مغیره) (ذرنى و من خلقت وحیدًا)

۴ - تنها خداوند، خالق بشر است. (و من خلقت وحیدًا) در این برداشت، کلمه «وحیداً» حال براى «تا» در «خلقت» گرفته شده است.

۵ - ناتوانى و نادانى انسان، در آغاز تولد (ذرنى و من خلقت وحیدًا) کلمه «وحیداً» مى تواند حال براى مفعول محذوف باشد; یعنى، «خلقته منفرداً». بر این اساس و به قرینه آیات بعد (و جعلت له مالاً ممدوداً ...)، مقصود از «خلقت وحیداً»، ناتوانى و نادارى انسان در آغاز تولد است.

روایات و احادیث

۶ - «عن أبى عبداللّه و أبى جعفر (علیهماالسلام) أنّ الوحیدَ ولدُ الزّنا; از امام صادق و امام باقر(ع) روایت شده که مقصود از «وحید»، زنازاده است (کسى که براى او پدرى شناخته نشده)».

موضوعات مرتبط

• انسان: جهل انسان ۵; خالق انسان ها ۴; عجز انسان ۵; ولادت انسان ۵; ویژگیهاى انسان ۵
• خدا: اختصاصات خدا ۴; تهدیدهاى خدا ۱، ۲; خالقیت خدا ۴
• رهبران: تهدید رهبران شرک ۲; تهدید رهبران کفر ۲; مخالفت رهبران شرک ۳; مخالفت رهبران کفر ۳
• شکست: تهدید به شکست ۱، ۲
• عذاب: تهدید به عذاب ۱، ۲
• محمد(ص): دلدارى به محمد(ص) ۳; مخالفان محمد(ص) ۳
• ولیدبن مغیره: تهدید ولیدبن مغیره ۱; زنازادگى ولیدبن مغیره ۶; مخالفت ولیدبن مغیره ۳