الملك ١٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=او است آنکه گردانید برای شما زمین را رام پس روان شوید به هر سویش و بخورید از روزیش و بسوی او است گردآمدن | |-|معزی=او است آنکه گردانید برای شما زمین را رام پس روان شوید به هر سویش و بخورید از روزیش و بسوی او است گردآمدن | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الملك | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الملك | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::15|١٥]] | قبلی = الملك ١٤ | بعدی = الملك ١٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ذَلُولاً»: رام. مسخّر (نگا: بقره / ). «مَنَاکِب». جمع مَنْکِب، دوش. مراد جوانب و اطراف زمین است. «النُّشُورُ»: زنده شدن مردگان. رستاخیز مردگان. «إلَیْهِ»: حرف إلی به معنی (لَ) است، مانند: أَلأمْرُ إِلَیْکَ (نگا: مغنی لبیب). برخی (نُشور) را به معنی (بازگشت) دانستهاند (نگا: نمونه، روحالبیان، روحالمعانی). | «ذَلُولاً»: رام. مسخّر (نگا: بقره / ). «مَنَاکِب». جمع مَنْکِب، دوش. مراد جوانب و اطراف زمین است. «النُّشُورُ»: زنده شدن مردگان. رستاخیز مردگان. «إلَیْهِ»: حرف إلی به معنی (لَ) است، مانند: أَلأمْرُ إِلَیْکَ (نگا: مغنی لبیب). برخی (نُشور) را به معنی (بازگشت) دانستهاند (نگا: نمونه، روحالبیان، روحالمعانی). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۰
ترجمه
الملك ١٤ | آیه ١٥ | الملك ١٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ذَلُولاً»: رام. مسخّر (نگا: بقره / ). «مَنَاکِب». جمع مَنْکِب، دوش. مراد جوانب و اطراف زمین است. «النُّشُورُ»: زنده شدن مردگان. رستاخیز مردگان. «إلَیْهِ»: حرف إلی به معنی (لَ) است، مانند: أَلأمْرُ إِلَیْکَ (نگا: مغنی لبیب). برخی (نُشور) را به معنی (بازگشت) دانستهاند (نگا: نمونه، روحالبیان، روحالمعانی).
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۲۲، سوره ملك
- پاره اى از نشانه هاى تدبير الهى
- ذكر آيت پرواز پرندگان (اولم يروا الى الطير....)) و بيان وجه اينكه فرمود جز خداكسى طيور را در فضا نگه نمى دارد
- تمثيلى براى بيان حال مؤ من طالب بصيرت و كافرجاهل و لجوج تمثيلى براى بيان حال مؤ من طالب بصيرت و كافرجاهل و لجوج
- (روايتى دال بر اينكه قلب بر چهار قسم است ، درذيل آيه ((افمن يمشى مكبا على وجهه ...))
نکات آیه
۱ - خداوند، زمین را براى انسان رام و قابل بهره بردارى قرار داد. (هو الذى جعل لکم الأرض ذلولاً)
۲ - خداوند، زمین را به گونه اى آفرید که در جهت مصالح و منافع انسان ها باشد. (جعل لکم الأرض ذلولاً)
۳ - حرکت انسان ها، بر روى زمین و اطراف و اکناف آن، از نعمت هاى خداوند و جلوه لطف او است. (جعل لکم الأرض ذلولاً فامشوا فى مناکبها) مقصود از «مناکب» (شانه ها) در این آیه، روى زمین و اطراف و اکناف آن است. گفتنى است برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که آیه شریفه، در مقام برشمردن نعمت هاى الهى به بشر است.
۴ - زمین، بستر و منبعى مناسب براى تغذیه و تأمین نیازمندى هاى بشر (و کلوا من رزقه)
۵ - وجود روزى و نیازمندى هاى بشر در زمین، از نعمت هاى خداوند و جلوه لطف او است. (هو الذى جعل لکم الأرض ذلولاً ... و کلوا من رزقه)
۶ - آفرینش زمین و بستر مناسب بودن آن براى حرکت و روزى انسان ها، جلوه علم و آگاهى خداوند بر احوال نهان و آشکار انسان ها (إنّه علیم بذات الصدور ... هو الذى جعل لکم الأرض ذلولاً ... و کلوا من رزقه) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که آیه شریفه، درصدد تبیین چگونگى علم خداوند بر احوال و ضمیر انسان ها است که در دو آیه قبل، از آن سخن به میان آمده است.
۷ - برانگیخته شدن و رستاخیز انسان ها در قیامت، تنها به سوى خداوند است. (و إلیه النشور)
۸ - زندگى دنیوى، گذرگاهى است براى عبور به عالم آخرت. (و إلیه النشور) یادآورى نشر و رستاخیز انسان ها - پس از بیان آفرینش زمین و تأمین نیازمندى هاى بشر در آن - مى تواند اشاره به مطلب یاد شده باشد.
موضوعات مرتبط
- انسان: حشر اخروى انسان ها ۷; منافع انسان ۲
- بازگشت به خدا :۷
- تغذیه: منابع تغذیه ۴
- خدا: خالقیت خدا ۱، ۲; علم خدا به انسان ها ۶; علم خدا به رازها ۶; علم غیب خدا ۶; نشانه هاى علم خدا ۶; نشانه هاى لطف خدا ۳، ۵; نعمتهاى خدا ۳، ۵
- دنیا: رابطه دنیا و آخرت ۸
- روزى: منابع روزى ۵، ۶
- زمین: ثبات زمین ۱; حرکت در زمین ۶; خالق زمین ۲; فلسفه خلقت زمین ۶; فواید زمین ۱، ۲، ۴، ۵، ۶; ویژگیهاى خلقت زمین ۱
- زندگى: آثار زندگى دنیوى ۸; زمینه زندگى اخروى ۸; ناپایدارى زندگى دنیوى ۸
- نعمت: نعمت حرکت در زمین ۳; نعمت روزى ۵
- نیازها: منابع تأمین نیازها ۴، ۵