الفتح ٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=همانا فرستادیمت گواهی و مژده‌دهنده و ترساننده‌
|-|معزی=همانا فرستادیمت گواهی و مژده‌دهنده و ترساننده‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الفتح | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::8|٨]] | قبلی = الفتح ٧ | بعدی = الفتح ٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الفتح | نزول = [[نازل شده در سال::19|٧ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::8|٨]] | قبلی = الفتح ٧ | بعدی = الفتح ٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«إِنَّآ أَرْسَلْنَاکَ ...»: (نگا: احزاب / ).
«إِنَّآ أَرْسَلْنَاکَ ...»: (نگا: احزاب / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۴


ترجمه

به یقین ما تو را گواه (بر اعمال آنها) و بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده فرستادیم،

[اى پيامبر!] ما تو را گواه [بر اعمال آنها] و بشارتگر و هشدار دهنده فرستاديم
[اى پيامبر،] ما تو را [به سمت‌] گواه و بشارتگر و هشداردهنده‌اى فرستاديم.
ما شخص تو را به عالم فرستادیم که شاهد (نیک و بد امت) باشی و (خلق را به لطف و رحمت حق) بشارت دهی و (از قهر و عذاب او) بترسانی.
ما تو را گواه [بر اعمال امت] و مژده رسان و بیم دهنده فرستادیم؛
تو را گواه و مژده‌دهنده و بيم‌دهنده فرستاده‌ايم.
همانا ما تو را گواه و مژده‌بخش و هشداردهنده فرستاده‌ایم‌
همانا تو را گواه- بر اعمال مردمان- و مژده‌دهنده و بيم‌كننده فرستاديم،
ما تو را به عنوان گواه و مژده‌رسان و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم.
(ای پیامبر!) ما تو را همواره گواهی‌دهنده‌ای و بشارتگر‌ی و هشداردهنده‌ای فرستادیم.
همانا فرستادیمت گواهی و مژده‌دهنده و ترساننده‌


الفتح ٧ آیه ٨ الفتح ٩
سوره : سوره الفتح
نزول : ٧ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنَّآ أَرْسَلْنَاکَ ...»: (نگا: احزاب / ).


تفسیر

نکات آیه

۱ - پیامبر(ص)، فرستاده الهى براى گواهى بر خلق و بشارت و انذار آنان (إنّا أرسلنک شهدًا و مبشّرًا و نذیرًا)

۲ - گواه بودن بر اعمال خلق و تبشیر و انذار آنان، از وظایف مهم پیامبر اسلام (إنّا أرسلنک شهدًا مبشّرًا و نذیرًا) اهمیت وظایف یاد شده، از تخصیص یافتن به ذکر استفاده مى شود.

۳ - پیامبر(ص)، شهادت دهنده و تأکیدکننده بر درستى ادراکات عقلى و گرایش فطرى انسان* (إنّا أرسلنک شهدًا و مبشّرًا) برداشت بالا بدان احتمال است که منظور از «شاهداً»، شهادت دادن به درستى ازرش هایى باشد که انسان با عقل و فطرت آن را درک کرده یا مى تواند درک کند. قرینه بر درستى این احتمال، تقدم «شاهداً» بر «مبشّراً و نذیراً» است; چه این که اول باید ارزش تبیین گردد; سپس بر اجراى آن تأکید شود.

۴- پیامبر(ص)، گواه و ناظر بر اعمال امت خویش در طول تاریخ (إنّا أرسلنک شهدًا) در صورتى که مراد از «شاهداً» شهادت بر اعمال امت در قیامت باشد، از مطلق آمدن «شاهداً» گواهى و نظارت آن حضرت بر تمام اعمال امت استفاده مى شود.

۵- پیامبر(ص)، حتى پس از رحلت خود، داراى آگاهى و قدرت نظارت بر عملکرد امت خویش (إنّا أرسلنک شهدًا) اگر منظور از «شاهداً» شهادت بر اعمال همه امت در صحنه قیامت باشد، مطلب بالا استفاده مى شود; زیرا که شهادت بدون آگاهى و نظارت فاقد اعتبار است.

۶ - رسولان الهى، خود بهترین گواه وصول هدایت به خلق و اتمام حجت بر آنان* (إنّا أرسلنک شهدًا) «شاهداً» ممکن است نظر به شهادت بر اصل پیام رسانى به خلق و فرستادن رسول داشته باشد و قید محذوف از فعل «أرسلناک» استفاده مى شود.

۷ - فرستادن رسول و هدایت خلق، با بشارت و انذار - و نه قواى قهرى طبیعت، - نمودى از حکمت خداوند است.* (و للّه جنود ... و کان اللّه عزیزًا حکیمًا . إنّا أرسلنک شهدًا و مبشّرًا) از آیه قبل، استفاده شد که خداوند مالک یگانه هستى و حاکم مطلق و شکست ناپذیر است و مى تواند خلق را به اجبار به سوى اهداف بایسته وا دارد; اما در این آیه، خداوند یادآورى کرده که حکمت او، اقتضا مى کند که این هدایت، را از طریق فرستادن رسول و ارائه الگو و بشارت و انذار، انجام پذیرد.

۸ - بشارت و انذار، دو نیاز ضرورى بشر، براى ره یابى به هدایت و انتخاب راه صحیح (إنّا أرسلنک ... و مبشّرًا و نذیرًا) برداشت یاد شده بااستفاده از این نکته است که حقایق کتاب تشریع و محتواى رسالت پیامبران، منطبق بر نیازهاى واقعى بشر است و خداوند در این آیه به دو عنصر بشارت و انذار، به عنوان اصول رسالت پیامبر اشاره فرموده است.

۹ - نیاز انسان ها به الگوى الهى، براى ره یابى به هدایت* (إنّا أرسلنک شهدًا) برداشت بالا بدان احتمال است که مراد از «شاهداً» الگو بودن و معیار متعالى ارزش ها قرار گرفتن باشد; به طورى که انسان ها هر چیزى را با مقایسه با او بسنجند و ارزش آن را بشناسند.

۱۰ - قرار دادن نیروى ناظر و بهره گیرى از بشارت و انذار، عناصر و مراحل ضرورى هدایت و تربیت (إنّا أرسلنک شهدًا و مبشّرًا) بنابراین که منظور از «شاهداً» نظارت براى حسن اجرا و گواهى نهایى باشد; برداشت بالا استفاده مى شود.

۱۱ - ارائه الگوى کامل و استفاده از بشارت و تهدید، مراحل ضرورى هدایت و تربیت* (إنّا أرسلنک شهدًا و مبشّرًا و نذیرًا) برداشت بالا بدان احتمال است که مراد از «شاهداً» ارائه الگوى کامل و ملاک واقعى ارزش ها باشد و نیز تقدم «شاهداً» و «مبشّراً» بر «نذیراً»، اشاره به ترتب واقعى و عملى داشته باشد.

موضوعات مرتبط

  • الگو: نقش الگو ۹، ۱۱
  • امتها: گواهان امتها ۶
  • انبیا: اتمام حجت با انبیا ۶; انذارهاى انبیا ۷; بشارتهاى انبیا ۷; گواهى انبیا ۶; منشأ بعثت انبیا ۷; هدایتگرى انبیا ۶
  • انذار: آثار انذار ۸، ۱۰
  • انسان: انذارهاى انسان ها ۱; بشارت به انسان ها ۱; صحت ادراک عقلى انسان ۳; گواه فطرت انسان ۳; نیازهاى انسان ۹; نیازهاى معنوى انسان ۸
  • بشارت: آثار بشارت ۸، ۱۰
  • تربیت: الگوى تربیت ۱۱; انذار در تربیت ۱۰، ۱۱; بشارت در تربیت ۱۰، ۱۱; مراحل تربیت ۱۰، ۱۱
  • خدا: اتمام حجت خدا ۶; نشانه هاى حکمت خدا ۷
  • صراط مستقیم: زمینه هدایت به صراط مستقیم ۸
  • عمل: گواهان عمل ۱، ۲، ۴; ناظران عمل ۴، ۵
  • محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۱، ۲; بشارتهاى محمد(ص) ۱، ۲; تداوم علم محمد(ص) ۵; تداوم نظارت محمد(ص) ۵; رسالت محمد(ص) ۲; فلسفه نبوت محمد(ص) ۱; گواهى محمد(ص) ۱، ۲، ۳، ۴; نظارت محمد(ص) ۴
  • مسلمانان: گواهان مسلمانان ۴، ۵
  • نیازها: نیاز به الگو ۹; نیاز به انذار ۸; نیاز به بشارت ۸
  • هدایت: روش هدایت ۷; زمینه هدایت ۹; مراحل هدایت ۱۰، ۱۱

منابع