الزخرف ٨٢

سُبْحَانَ‌ رَبِ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ رَبِ‌ الْعَرْشِ‌ عَمَّا يَصِفُونَ‌

ترجمه

منزه است پروردگار آسمانها و زمین، پروردگار عرش، از توصیفی که آنها می‌کنند!

|منزّه است پروردگار آسمان‌ها و زمين، صاحب عرش، از آنچه وصف مى‌كنند

پروردگار آسمانها و زمين [و] پروردگار عرش، از آنچه وصف مى‌كنند منزه است.

خدای آسمانها و زمین و پروردگار عرش (عظیم) از آنچه کافران توصیف او کنند پاک و منزّه است.

منزّه است پروردگار آسمان ها و زمین، پروردگار عرش از آنچه [درباره او] توصیف می کنند.

منزه است پروردگار آسمانها و زمين و پروردگار عرش از آن نسبتها كه به او مى‌دهند.

منزه و فراتر است پروردگار آسمانها و زمین صاحب عرش، از آنچه می‌گویند

پاك است پروردگار آسمانها و زمين، پروردگار عرش، از آنچه [او را به ناشايست‌] وصف مى‌كنند.

خداوندگار آسمانها و زمین و عرش (و تخت سلطنت مجموعه‌ی عالم هستی) پاک و منزّه از این توصیفهائی است که (درباره‌ی او) می‌کنند.

پروردگار آسمان‌ها و زمین (و) پروردگار عرش، از آنچه توصیفش می‌کنند منزّه است.

منزّه است پروردگار آسمانها و زمین پروردگار عرش از آنچه می‌ستایند

الزخرف ٨١	آیه ٨٢	الزخرف ٨٣
سوره : سوره الزخرف نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رَبِّ»: مالک و مدبّر. خداوندگار. «الْعَرْشِ»: (نگا: اعراف / ، توبه / یونس / .

تفسیر

• آيات ۷۹ - ۸۹ سوره زخرف
• وجوه مختلف در معناى آيه : ((قل ان كان للرحمن و لد فانااول العابدين ))
• احتجاج بر وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت
• (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به توحيد)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - پروردگار آسمان ها و زمین، منزه از داشتن فرزند و توصیف هاى شرک آلود (سبحن ربّ السموت ... عمّا یصفون)

۲ - عظمت و هماهنگى تدبیر آسمان ها و زمین و عرش، نشان دهنده حاکمیت خداى یگانه بر هستى است. (سبحن ربّ السموت و الأرض )

۳ - آسمان ها و زمین (مجموعه هستى)، عرش خداوند و تحت ربوبیت عالى و بى نقص او (ربّ السموت و الأرض ربّ العرش ) بنابراین که «ربّ العرش» عطف بیان باشد، برداشت بالا به دست مى آید.

۴ - عرش، حقیقتى فراتر و فراگیرتر از آسمان ها و زمین (سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش) «ربّ العرش» مى تواند ذکر عام بعد از خاص باشد.

۵ - فرزنددارى و دل مشغولى به فرزند، ناسازگار با مقام ربوبیت عام الهى * (قل إن کان للرحمن ولد ... سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش) یادکرد «ربّ السماوات...» در پى نفى فرزند از خدا، ممکن است اشاره به این نکته داشته باشد که فرزند، براى پدر وابستگى آور است و خداوندى که داراى ربوبیت عام مى باشد، نفس ربوبیت عامش گواه بى فرزندى او است.

۶ - بینش شرک آلود، ناتوان از توصیف بایسته خدا (سبحن ربّ السموت ... عمّا یصفون)

۷ - پروردگار گستره هستى، فراتر از دسترسى اندیشه بشر و منزّه از توصیف هاى خلق (سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش عمّا یصفون) برداشت یاد شده بنابراین نکته است که «سبحان ... عمّا یصفون» نظر به همه خلق داشته باشد و از آن جهت که عام است، شامل مشرکان نیز بشود.

موضوعات مرتبط

• آسمان: عظمت آسمان ها ۲; هماهنگى تدبیر آسمان ها ۲
• آفرینش: نقش آفرینش ۳
• انسان: عجز انسان ۷
• برهان: برهان نظم ۲
• توحید: دلایل توحید ربوبى ۲
• خدا: آثار ربوبیت خدا ۵; تنزیه خدا ۱، ۷; خدا و فرزند ۱، ۵; عجز از توصیف خدا ۶، ۷; عظمت خدا ۷; نشانه هاى حاکمیت خدا ۲; وسعت ربوبیت خدا ۳، ۷
• زمین: عظمت زمین ۲; هماهنگى تدبیر زمین ۲
• عرش: تدبیر عرش ۳; حقیقت عرش ۳، ۴; عظمت عرش ۲; وسعت عرش ۳; هماهنگى تدبیر عرش ۲
• مشرکان: عجز مشرکان ۶