الزمر ٥: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=آفرید آسمانها و زمین را به حقّ می‌افکند شب را بر روز و می‌افکند روز را بر شب و رام کرد مهر و ماه را هر کدام روان است بسوی سرآمدی نامبرده همانا او است عزّتمند آمرزگار
|-|معزی=آفرید آسمانها و زمین را به حقّ می‌افکند شب را بر روز و می‌افکند روز را بر شب و رام کرد مهر و ماه را هر کدام روان است بسوی سرآمدی نامبرده همانا او است عزّتمند آمرزگار
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الزمر | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = الزمر ٤ | بعدی = الزمر ٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الزمر | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = الزمر ٤ | بعدی = الزمر ٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«بِالْحَقِّ»: به حق نه به شوخی و عبث. یعنی آفرینش دارای نظم و نظام شگرف و مقصد و هدف بزرگی است، و زندگی بازیچه نیست. «یُکَوِّرُ»: می‌پیچد. یعنی خداوند زمین را کروی آفریده است و به دور خود به گردش انداخته است، و بر اثر این گردش، قسمتی از کره زمین روز و قسمتی شب است، و گوئی از یک سو نوار سفید بر سیاه، و از سوی دیگر نوار سیاه بر سفید پیچیده می‌شود. چرا که مصدر آن (تکویر) است که به معنی پیچیدن عمامه و دستار به دور سر است. «أَجَلٍ مُّسَمّیً»: (نگا: رعد /  لقمان / ، فاطر / ).
«بِالْحَقِّ»: به حق نه به شوخی و عبث. یعنی آفرینش دارای نظم و نظام شگرف و مقصد و هدف بزرگی است، و زندگی بازیچه نیست. «یُکَوِّرُ»: می‌پیچد. یعنی خداوند زمین را کروی آفریده است و به دور خود به گردش انداخته است، و بر اثر این گردش، قسمتی از کره زمین روز و قسمتی شب است، و گوئی از یک سو نوار سفید بر سیاه، و از سوی دیگر نوار سیاه بر سفید پیچیده می‌شود. چرا که مصدر آن (تکویر) است که به معنی پیچیدن عمامه و دستار به دور سر است. «أَجَلٍ مُّسَمّیً»: (نگا: رعد /  لقمان / ، فاطر / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۹


ترجمه

آسمانها و زمین را بحقّ آفرید؛ شب را بر روز می‌پیچد و روز را بر شب؛ و خورشید و ماه را مسخّر فرمان خویش قرار داد؛ هر کدام تا سرآمد معیّنی به حرکت خود ادامه می‌دهند؛ آگاه باشید که او قادر و آمرزنده است!

آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد. شب را به روز مى‌پيچد و روز را به شب مى‌پيچد، و آفتاب و ماه را مسخّر كرد. هر كدام تا زمانى معين در حركتند. آگاه باش كه او همان تواناى آمرزنده است
آسمانها و زمين را به حق آفريد. شب را به روز درمى‌پيچد، و روز را به شب درمى‌پيچد و آفتاب و ماه را تسخير كرد. هر كدام تا مدتى معين روانند. آگاه باش كه او همان شكست‌ناپذير آمرزنده است.
آسمانها و زمین را به حق و راستی (و برای حکمت و غرض ثابتی) ایجاد کرد، شب را بر روز و روز را بر شب بپوشاند و خورشید و ماه را مسخر کرده، هر یک (بر مدار خود) به وقت معیّن گردش می‌کنند. آگه باشید که او خدای مقتدر مطلق و بسیار آمرزنده است.
آسمان ها و زمین را به حق آفرید. شب را به روز درمی پیچید، و روز را به شب درمی پیچید، و خورشید و ماه را [برای بندگانش] مسخّر و رام کرد. هر کدام تا سرآمدی معین روانند. آگاه باشید! او توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده است.
آسمانها و زمين را به حق بيافريد. شب را بر روز داخل مى‌كند و روز را بر شب. و آفتاب و ماه را رام گردانيد و هر يك تا زمانى معين در حركتند. آگاه باش كه اوست پيروزمند و آمرزنده.
که آسمانها و زمین را به حق آفریده است، و شب را بر روز و روز را بر شب می‌گستراند، و خورشید و ماه را رام کرده است، همه تا سرآمدی معین سیر می‌کنند، هان او پیروزمند آمرزگار است‌
آسمانها و زمين را براستى و درستى آفريد. شب را به روز مى‌پيچد و روز را بر شب- يا شب را در روز و روز را در شب درمى‌آرد، يعنى يكى را مى‌برد و ديگرى را مى‌آورد- و خورشيد و ماه را رام گردانيد، هر يك تا سرآمدى نامبرده روان است، آگاه باشيد كه اوست تواناى بى‌همتا و آمرزگار.
خداوند آسمانها و زمین را به حق آفریده است (نه به بازیچه). شب را بر روز، و روز را بر شب می‌پیچد، و خورشید و ماه را فرمانبردار (دستور خود) کرده است (و برای مصلحت بندگان به گردش و چرخش انداخته است). هر یک از آنها تا مدّت معیّن و مشخّصی (که خدا می‌داند) در حرکت خواهد بود. هان! خدا بسیار مقتدر و بخشنده است (و هر چه را بخواهد می‌کند و هر که را بخواهد می‌بخشد).
آسمان‌ها و (زمین) را به (تمامی) حق آفرید. شب را بر روز در پیچد، و روز را بر شب در پیچد. و خورشید و ماه را تسخیر کرد، (چنان که) هر کدام تا زمانی معین روانند. هان (که) او همان عزیز بسی پوشنده است.
آفرید آسمانها و زمین را به حقّ می‌افکند شب را بر روز و می‌افکند روز را بر شب و رام کرد مهر و ماه را هر کدام روان است بسوی سرآمدی نامبرده همانا او است عزّتمند آمرزگار


الزمر ٤ آیه ٥ الزمر ٦
سوره : سوره الزمر
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِالْحَقِّ»: به حق نه به شوخی و عبث. یعنی آفرینش دارای نظم و نظام شگرف و مقصد و هدف بزرگی است، و زندگی بازیچه نیست. «یُکَوِّرُ»: می‌پیچد. یعنی خداوند زمین را کروی آفریده است و به دور خود به گردش انداخته است، و بر اثر این گردش، قسمتی از کره زمین روز و قسمتی شب است، و گوئی از یک سو نوار سفید بر سیاه، و از سوی دیگر نوار سیاه بر سفید پیچیده می‌شود. چرا که مصدر آن (تکویر) است که به معنی پیچیدن عمامه و دستار به دور سر است. «أَجَلٍ مُّسَمّیً»: (نگا: رعد / لقمان / ، فاطر / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خدا، آفریننده آسمان ها و زمین (خلق السموت و الأرض)

۲ - آفرینش جهان (آسمان، زمین و...)، هدفدار و به دور از عبث کارى است. (خلق السموت و الأرض بالحقّ) «حقّ» در مقابل باطل قرار دارد و باطل گاهى در معناى عبث به کار مى رود. بنابراین حق به معناى هدفدار بودن است.

۳ - جهان، داراى آسمان هاى متعدد (خلق السموت)

۴ - خداوند، شب را چون پرده اى بر روز و روز را بر شب مى نهد. (یکوّر الّیل على النهار و یکوّر النهار على الّیل) «تکویر» (مصدر «یکوّر») در اصل به معناى پیچیدن دائره وار است (مصباح المنیر); ولى به کارگیرى «على» نشان مى دهد که «تکویر» در این آیه، به معناى «وضع الشىء على الشىء» است.

۵ - پیدایش مستمر روز و شب و نور و ظلمت، از نشانه هاى قدرت مطلق و ربوبیت یگانه خداوند است. (یکوّر الّیل على النهار و یکوّر النهار على الّیل)

۶ - خورشید و ماه، مسخر خدا و رام اراده او هستند. (و سخّر الشمس و القمر)

۷ - حرکت منظم و بى وقفه خورشید و ماه (و سخّر الشمس و القمر کلّ یجرى) فعل مضارع «یجرى»، دلالت بر استمرار جریان حرکت خورشید و ماه دارد.

۸ - حرکت خورشید و ماه، تا وقت معینى بوده و زمانى به پایان مى رسد. (و سخّر الشمس و القمر کلّ یجرى لأجل مسمًّى)

۹ - خداوند، عزیز (پیروز شکست ناپذیر) و غفّار (بسیار آمرزنده) است. (ألا هو العزیز الغفّ-ر)

۱۰ - آفرینش و تدبیر آسمان ها و زمین و پیدایش شب و روز و تسخیر خورشید و ماه، جلوه هاى عزت و قدرتمندى خداوند است. (خلق السموت و الأرض ... کلّ یجرى لأجل مسمًّى ألا هو العزیز) یادآورى عزت و قدرتمندى خداوند در پایان آیه شریفه و پس از یادآورى آفرینش آسمان، زمین و...، گویاى برداشت یاد شده است.

۱۱ - لزوم خوف و رجا و بیم و امید نسبت به خدا (ألا هو العزیز الغفّ-ر) تذکر به دو صفت عزت و آمرزندگى خدا در یک جمله، مى تواند براى نکته یاد شده باشد.

۱۲ - غفران و بخشش لغزش ها در عین عزت و قدرتمندى، رفتارى پسندیده و شایسته (ألا هو العزیز الغفّ-ر)

۱۳ - توجه و اعتقاد به عزت و غفران خداوند، برخوردار از اهمیتى والا در میان مجموعه معارف الهى (ألا هو العزیز الغفّ-ر)

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تدبیر آسمان ها ۱۰; تعدد آسمان ها ۳; خالق آسمان ها ۱; خلقت آسمان ها ۱۰
  • آفرینش: هدفدارى خلقت آفرینش ۲
  • اسماء و صفات: عزیز ۹; غفار ۹
  • امیدوارى: اهمیت امیدوارى به خدا ۱۱
  • ترس: اهمیت ترس از خدا ۱۱
  • خدا: اراده خدا ۶; خالقیت خدا ۱; نشانه هاى عزت خدا ۱۰; نشانه هاى قدرت خدا ۵، ۱۰
  • خورشید: انقیاد خورشید ۶; تداوم حرکت خورشید ۷; تسخیر خورشید ۱۰; فرجام خورشید ۸; مدت حرکت خورشید ۸; منشأ تسخیر خورشید ۶
  • روز: پوشش روز با شب ۴; خلقت روز ۵، ۱۰
  • زمین: تدبیر زمین ۱۰; خالق زمین ۱; خلقت زمین ۱۰
  • شب: پوشش شب با روز ۴; خلقت شب ۵، ۱۰
  • ظلمت: خلقت ظلمت ۵
  • عقیده: اهمیت عقیده به آمرزشهاى خدا ۱۳; اهمیت عقیده به عزت خدا ۱۳
  • عفو: عفو هنگام قدرت ۱۲
  • عمل: عمل پسندیده ۱۲
  • ماه(گردون): انقیاد ماه(گردون) ۶; تداوم حرکت ماه(گردون) ۷; تسخیر ماه(گردون) ۱۰; فرجام ماه(گردون) ۸; مدت حرکت ماه(گردون) ۸; منشأ تسخیر ماه(گردون) ۶
  • نور: خلقت نور ۵

منابع