الصافات ٣١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و راست آمد بر ما سخن پروردگار ما که مائیم همانا چشندگان | |-|معزی=و راست آمد بر ما سخن پروردگار ما که مائیم همانا چشندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::31|٣١]] | قبلی = الصافات ٣٠ | بعدی = الصافات ٣٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَحَقَّ عَلَیْنَا ...»: فرمان خدا درباره ما محقّق گشت که ما گمراهان باید روز قیامت عذاب را بچشیم. | «فَحَقَّ عَلَیْنَا ...»: فرمان خدا درباره ما محقّق گشت که ما گمراهان باید روز قیامت عذاب را بچشیم. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۷
ترجمه
الصافات ٣٠ | آیه ٣١ | الصافات ٣٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَحَقَّ عَلَیْنَا ...»: فرمان خدا درباره ما محقّق گشت که ما گمراهان باید روز قیامت عذاب را بچشیم.
تفسیر
- آيات ۱۲ - ۷۰ سوره صافات
- حكايت استهزاء مشركين آيات خدا و دعوت پيامبر را و استبعادشان رستاخير خود و پدرانشانرا
- اشاره به وجه تسميه قيامت به يوم الفصل
- مراد از الذين ظلموا در آيه : احشرواالذين ظلموا...
- ازواج و ماكانوا يعبدون من دون الله
- وجه تعبير به هدايت در فاهدوهم الى صراط الجحيم
- مراد از سؤ ال در وقنوهم انهم مسؤ ولون سؤ ال از چيست ؟
- اعتراض كفار به بزرگان و رهبران خود در قيامت كه شما باعث گمراهى ما بوديد و جوابرؤ ساى كفر به پيروان خود
- تابع و متبوع در عذاب مشتركند
- مقصود از عبادالله المخلصين و اينكه رزق معلوم دارند و...
- توصيف شراب بهشتى و حوريانى كه براى مخلصين آماده مى شود.
- گفتگوى اهل بهشت با يكديگر
- شجره زقوم و وصف آن
- رواياتى درباره مسؤ ول بودن انسان ، و درذيل برخى آيات گذشته
نکات آیه
۱ - روح طغیان گرى و حق ناپذیرى مشرکان، موجب مستحق بودن آنان به عذاب الهى (دوزخ) در نظر سران شرک (بل کنتم قومًا طغین . فحقّ علینا قول ربّنا إنّا لذائقون)
۲ - روح طغیان و حق ناپذیرى، عامل دوزخى شدن و استحقاق کیفر الهى (بل کنتم قومًا طغین . فحقّ علینا قول ربّنا إنّا لذائقون)
۳ - پذیرش مقصر بودن و داشتن نقش در گمراهى مشرکان، از سوى پیشوایان شرک در عرصه قیامت (فحقّ علینا قول ربّنا إنّا لذائقون) این که پیشوایانِ شرک، خود را در استحقاق عذاب الهى شریک مى دانند، حاکى از پذیرش نوعى از مسؤولیت در گمراهى مشرکان است.
۴ - پیشوایان شرک در عرصه قیامت، به دوزخى بودن خویش و این که مستحق کیفر الهى اند، اعتراف خواهند کرد. (فحقّ علینا قول ربّنا إنّا لذائقون)
۵ - اعتراف پیشوایان شرک به ربوبیت الهى در حضور مشرکان در عرصه قیامت (فحقّ علینا قول ربّنا)
۶ - چشیدن عذاب دوزخ براى مشرکان و سران آنان، وعده حتمى و تخلف ناپذیر خداوند (فحقّ علینا قول ربّنا إنّا لذائقون) برداشت یاد شده از آن جا است که «حَقَّ» به معناى «ثَبَتَ» و «لَزَمَ» است و ثابت و لازم بودن عذاب، حاکى از حتمى و تخلف ناپذیر بودن آن است.
موضوعات مرتبط
- اقرار: اقرار به ربوبیت خدا ۵
- جهنم: موجبات جهنم ۱، ۲
- جهنمیان: اقرار جهنمیان ۴
- حق: آثار حق ناپذیرى ۲
- خدا: وعده هاى خدا ۶
- خود: اقرار علیه خود ۴
- رهبران: اقرار رهبران شرک ۴، ۵; اقرار اخروى رهبران شرک ۳; بینش رهبران شرک ۱; حتمیت عذاب رهبران شرک ۶; رهبران شرک در جهنم ۶; رهبران شرک در قیامت ۵; نقش رهبران شرک ۳
- طغیان: آثار طغیان ۲
- کیفر: عوامل کیفر ۲
- مشرکان: آثار حق ناپذیرى مشرکان ۱; آثار طغیانگرى مشرکان ۱; حتمیت عذاب مشرکان ۶; عوامل گمراهى مشرکان ۳; مشرکان در جهنم ۶; مشرکان در قیامت ۵; موجبات عذاب مشرکان ۱