يس ٢٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا منم آن هنگام در گمراهیی آشکار | |-|معزی=همانا منم آن هنگام در گمراهیی آشکار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره يس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره يس | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::24|٢٤]] | قبلی = يس ٢٣ | بعدی = يس ٢٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۶
ترجمه
يس ٢٣ | آیه ٢٤ | يس ٢٥ | ||||||||||||||
|
تفسیر
- آيات ۱۳ - ۳۲ سوره يس
- انذار و تبشير كسانى كه سواء عليهم ءانذرتهم ام لم تنذرهم به منظور اتمام حجت ورسيدن آنان به كمال شقاوت است
- وجه اينكه در نقل تكذيب پيامبران توسط مشركين فرمود: قالوا ما انتم الا بشر مثلنا و ماانزل الرحمن من شى ء
- معناى جمله : طائركم معكم كه رسولان ع به مكذبان خود گفتند
- سخن درباره مردى كه جاء من اءقصى المدينه
- استدلال تفصيلى بر توحيد و نفى آلهه در اين دو آيه
- دو حجت و برهان عليه مشركين ، در سخن مردى كه اقصاى مدينه آمد: و مالى لا اعبد الذىفطرنى ...
- توضيحى راجع به جنت در آيه قيلادخل الجنة و اينكه خطاب كننده كيست
- موارد استعمال وصف مكرم اكرام شده در آيات قرآن
- هلاك شدن قوم مكذب با صيحه اى واحده
- حسرت و ندامت بر مردى است كه رسولان الهى را استهزاء كرده اند
- رواياتى درباره داستان فرستادگان عيسى ع و مؤ منى كه مردم را به پيروى آن رسولان دعوتت كرد و...
- رواياتى كه مى گويد صديقين سه افضل وافضل آنان على بن ابى طالب ع است
نکات آیه
۱ - مؤمن انطاکیه به مردم اعلان کرد: شرک و پرستش غیرخدا، گمراهى آشکارى است. (ءأتّخذ من دونه ءالهة ... إنّى إذًا لفى ضلل مبین) «إذاً» در آیه شریفه براى جواب و جزاى مقدر است و تقدیر آن چنین مى باشد: «إن اتّخذت من دون اللّه ءالهة أکن فى ضلال مبین»; یعنى، اگر من به جز خدا معبود دیگرى برگیرم، در گمراهى آشکارى به سر خواهم برد.
۲ - شرک و پرستش غیرخدا، گمراهى آشکارى است. (إنّى إذًا لفى ضلل مبین)
۳ - مردم انطاکیه، در گمراهى آشکارى بسر مى بردند. (إنّى إذًا لفى ضلل مبین)
۴ - بطلان و بیراهه بودن شرک و بت پرستى، با اندک تأمل و اندیشه روشن مى شود. (و مالى لا أعبد الذى فطرنى ... ءأتّخذ من دونه ءالهة ...إنّى إذًا لفى ضلل مبین) آمدن ادوات استفهام در دو آیه پیشین - که براى برانگیختن به اندیشه و تفکر به کار رفته است - و نیز توصیف «ضلالت» به «مبین»، مى تواند بیانگر برداشت یاد شده باشد.
موضوعات مرتبط
- انطاکیه: تاریخ انطاکیه ۳; گمراهى اهل انطاکیه ۳
- حبیب نجار: بینش حبیب نجار ۱
- شرک: آثار شرک ۱، ۲; وضوح بطلان شرک ۴
- گمراهى: گمراهى آشکار ۱، ۲; موارد گمراهى ۱، ۲