فَرَرْتُم: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
فر و فرار به معنى فرار كردن و گريختن است. [احزاب:16]. راغب گويد: اصل آن بيان سن چهارپا است . ظاهراً گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه [جمعه:8]. پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بى ميلى او به مرگ و تلاش در راه نمردن است. و چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آن است مثل [ذاريات:50]. بدويد به سوى خدا من شما را انذاركنندهام آشكارا. ولى در آيه [شعراء:21]. به معنى گريختن و فرار معمولى است. مفرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است [قيامة:10]. انسان در آن روز گويد: فرارگاه كجاست؟ | فر و فرار به معنى فرار كردن و گريختن است. [احزاب:16]. راغب گويد: اصل آن بيان سن چهارپا است . ظاهراً گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه [جمعه:8]. پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بى ميلى او به مرگ و تلاش در راه نمردن است. و چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آن است مثل [ذاريات:50]. بدويد به سوى خدا من شما را انذاركنندهام آشكارا. ولى در آيه [شعراء:21]. به معنى گريختن و فرار معمولى است. مفرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است [قيامة:10]. انسان در آن روز گويد: فرارگاه كجاست؟ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَرَرْتُم]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۴
ریشه کلمه
- فرر (۱۱ بار)
قاموس قرآن
فر و فرار به معنى فرار كردن و گريختن است. [احزاب:16]. راغب گويد: اصل آن بيان سن چهارپا است . ظاهراً گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه [جمعه:8]. پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بى ميلى او به مرگ و تلاش در راه نمردن است. و چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آن است مثل [ذاريات:50]. بدويد به سوى خدا من شما را انذاركنندهام آشكارا. ولى در آيه [شعراء:21]. به معنى گريختن و فرار معمولى است. مفرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است [قيامة:10]. انسان در آن روز گويد: فرارگاه كجاست؟
در حال بارگیری...