القصص ٦٥: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و روزی که خواندشان پس گوید چه چیز پاسخ گفتید به فرستادگان | |-|معزی=و روزی که خواندشان پس گوید چه چیز پاسخ گفتید به فرستادگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القصص | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القصص | نزول = [[نازل شده در سال::12|١٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::65|٦٥]] | قبلی = القصص ٦٤ | بعدی = القصص ٦٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَجَبْتُمْ»: پاسخ دادید (نگا: مائده / . | «أَجَبْتُمْ»: پاسخ دادید (نگا: مائده / . | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۱
ترجمه
| القصص ٦٤ | آیه ٦٥ | القصص ٦٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَجَبْتُمْ»: پاسخ دادید (نگا: مائده / .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۵۷ - ۷۵، سوره قصص
- غرض كلى آيات : بيان بهانه ديگرى از مشركين بر عدم ايمانشان به قرآن
- پاسخ به اين عذر و بهانه مشركين كه اگر ايمان بياوريم از سرزمينمان رانده مىشويم
- جواب ديگرى به آن بهانه : تنعم و بهره مندى مادى درحال كفر و بى ايمانى ، در معرض هلاكت و فنا است
- ترجيح پيروى هدى بر ترك آن با مقايسه حال پيروان هدايت باحال پيروان هوى
- سخن پيشوايان شرك در روز قيامت كه در مقام بيزارى جستن از پيروان خود (مشركين )
- معناى و مراد از جمله ((اءغوينا هم كما غوينا))
- معناى اينكه كورى به اخبار نسبت داده شده ((فعميت عليهم الانباء)) نه به خود مشركين
- پاسخ ديگر به عذر و بهانه مشركين
- بيان اينكه خداوند داراى اختيار تكوينى (يخلق ما يشاء) و تشريعى (ويختار) است
- معناى مختار بودن انسان و بيان اينكه او در برابر اراده تكوينى و تشريعى خدا اختيارىندارد
- مقصود از اينكه فرمود: ((ما كان لهم الخيرة ))
- سه وجه براى اينكه فقط خدا مستحق پرستش است : ((له الحمد فى الاولى و الاخرة و لهالحكم و اليه ترجعون ))
- اثبات توحيد ربوبى خداى تعالى با بيان عجز آلهه مشركين از آوردن نور يا يا آوردنشب
- در قيامت كه روز كشف حقائق است بطلان پندار مشركان آشكار مى گردد (فعلمواان الحق لله...)
- بحث روايتى (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - مواجه شدن اهل شرک با بازخواست خداوند در روز رستاخیز، امرى قابل توجه و شایان یادآورى (و یوم ینادیهم) «یوم» در «یوم ینادیهم» مفعول براى «اذکر» محذوف است; یعنى، «و اذکر یوم ینادیهم...».
۲ - محرومیت مشرکان از افتخار نزدیکى به خداوند در قیامت (و یوم ینادیهم) برداشت یاد شده از آن جا است که «ندا» (مصدر «ینادى») در جایى به کار مى رود که کسى را با صداى بلند بخوانند. این در صورتى است که شخص ندا شونده نسبت به ندا کننده، در فاصله دورى قرار داشته باشد.
۳ - مکالمه خداوند با مردم در روز رستاخیز (و یوم ینادیهم فیقول) ضمیر فاعل در «ینادى» و «یقول» به خداوند باز مى گردد.
۴ - پرسش خداوند از مشرکان در قیامت، درباره چگونگى پاسخ آنان به دعوت پیامبران (فیقول ماذا أجبتم المرسلین)
۵ - پاسخ مثبت یا منفى آدمیان به دعوت پیامبران، تعیین کننده سرنوشت آنان در قیامت (و یوم ینادیهم فیقول ماذا أجبتم المرسلین)
۶ - انسان ها در برابر دعوت پیامبران، مسؤول بوده و نمى توانند آن را نادیده گرفته و بى تفاوت باشند. (و یوم ینادیهم ... ماذا أجبتم المرسلین)
۷ - لزوم تحقیق درباره رسالت پیامبران و شناخت تعالیم آنان (و یوم ینادیهم ... ماذا أجبتم المرسلین)
موضوعات مرتبط
- انبیا: آثار رد دعوتهاى انبیا ۵; آثار قبول دعوتهاى انبیا ۵; اهمیت قبول دعوتهاى انبیا ۶، ۷; قبول دعوتهاى انبیا ۴
- انسان: مسؤولیت انسان ۶
- خدا: پرسشهاى خدا ۴; تکلم خدا در قیامت ۳; محرومان از قرب خدا ۲
- ذکر: ذکر مؤاخذه مشرکان ۱
- سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت اخروى ۵
- مشرکان: پرسش از مشرکان ۴; محرومیت اخروى مشرکان ۲; مشرکان در قیامت ۱، ۴
