الأنبياء ٦١: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفتند بیاریدش پیش چشم مردم شاید گواه باشند | |-|معزی=گفتند بیاریدش پیش چشم مردم شاید گواه باشند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::61|٦١]] | قبلی = الأنبياء ٦٠ | بعدی = الأنبياء ٦٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«عَلَی أَعْیُنِ النَّاسِ»: در برابر دید مردم. | «عَلَی أَعْیُنِ النَّاسِ»: در برابر دید مردم. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
الأنبياء ٦٠ | آیه ٦١ | الأنبياء ٦٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَلَی أَعْیُنِ النَّاسِ»: در برابر دید مردم.
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
- اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
- مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
- مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
- گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
- ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
- محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
- تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
- اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
- بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
- توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
- بحث روايتى
- چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد
نکات آیه
۱- بت پرستان، خواهان احضار ابراهیم(ع) و بازجویى علنى از وى براى کشف شکننده بت ها (قالوا فأتوا به على أعین الناس )
۲- بت پرستان، حضرت ابراهیم(ع) را به منظور گواهى دادن مردم به مجرم بودن او در شکستن بت ها، احضار کردند. (فأتوا به ... لعلّهم یشهدون )
۳- بت پرستان، حضرت ابراهیم(ع) را به منظور نشان دادن کیفر بت شکنى او به عموم مردم، احضار کردند. (فأتوا به ... لعلّهم یشهدون ) برداشت یاد شده مبتنى بر این است که «یشهدون» به معناى «یحضرون» (حضور پیدا کنند) باشد. بر اساس این احتمال، مقصود از حضور مردم - به تناسب مورد آیه - حضور براى دیدن کیفر و عقوبت ابراهیم(ع) خواهد بود.
۴- گواهى دادن، وسیله اثبات جرم در میان قوم ابراهیم (فأتوا به ... لعلّهم یشهدون )
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): بازجویى آشکار ابراهیم(ع) ۱; درخواست بازجویى ابراهیم(ع) ۱; فلسفه احضار ابراهیم(ع) ۲، ۳; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳; کیفر بت شکنى ابراهیم(ع) ۳; گواهى علیه ابراهیم(ع) ۲
- جرم: ادله اثبات جرم ۴
- قوم ابراهیم: خواسته هاى قوم ابراهیم ۱; گواهى در قوم ابراهیم ۴
- گواهى: آثار گواهى ۴