طه ١٢٠: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس به ریو افکندش شیطان گفت ای آدم آیا راهبریت کنم بر درخت جاودانی و پادشاهیی که کهنه نگردد
|-|معزی=پس به ریو افکندش شیطان گفت ای آدم آیا راهبریت کنم بر درخت جاودانی و پادشاهیی که کهنه نگردد
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::120|١٢٠]] | قبلی = طه ١١٩ | بعدی = طه ١٢١  | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::120|١٢٠]] | قبلی = طه ١١٩ | بعدی = طه ١٢١  | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الْخُلْدِ»: جاودانگی. سرمدی. (نگا: اعراف / ). «لا یَبْلی»: کهنه و فرسوده نمی‌شود. فناپذیر و زائل نمی‌گردد.
«الْخُلْدِ»: جاودانگی. سرمدی. (نگا: اعراف / ). «لا یَبْلی»: کهنه و فرسوده نمی‌شود. فناپذیر و زائل نمی‌گردد.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۴


ترجمه

ولی شیطان او را وسوسه کرد و گفت: «ای آدم! آیا می‌خواهی تو را به درخت زندگی جاوید، و ملکی بی‌زوال راهنمایی کنم؟!»

پس شيطان او را وسوسه كرد، گفت: اى آدم! آيا تو را به درخت جاودانگى و فرمانروايى بى‌زوال راه بنمايم
پس شيطان او را وسوسه كرد، گفت: «اى آدم، آيا تو را به درخت جاودانگى و مُلكى كه زايل نمى‌شود، راه نمايم؟»
باز شیطان در او وسوسه کرد، گفت: ای آدم آیا (میل داری) تو را بر درخت ابدیت و ملک جاودانی دلالت کنم؟
پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت: ای آدم! آیا تو را به درخت جاودان و سلطنتی که کهنه نمی شود، راهنمایی کنم؟
شيطان وسوسه‌اش كرد و گفت: اى آدم، آيا تو را به درخت جاويدانى و مُلكى زوال ناپذير راه بنمايم؟
سپس شیطان او را وسوسه کرد، گفت ای آدم آیا می‌خواهی درخت جاودانگی و سلطنت بی‌انقراض را نشانت دهم؟
پس شيطان او را وسوسه كرد، گفت: اى آدم، آيا تو را به درخت جاودانى و پادشاهيى كه كهنه و نابود نشود راه بنمايم؟
سپس شیطان (به نیرنگ و حیله نشست و) آدم را وسوسه کرد (و بدو) گفت: آیا تو را به درخت جاودانگی و ملک فناناپذیر رهنمود کنم؟ (اگر از این درخت ممنوع بخورید، دیگر نمی‌میرید و سرمدی می‌شوید).
پس شیطان سویش وسوسه افکند. گفت: «آدم! آیا تو را بر درخت جاودانگی و مُلکی کهنه‌ناشدنی راه بنمایم‌؟»
پس به ریو افکندش شیطان گفت ای آدم آیا راهبریت کنم بر درخت جاودانی و پادشاهیی که کهنه نگردد


طه ١١٩ آیه ١٢٠ طه ١٢١
سوره : سوره طه
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْخُلْدِ»: جاودانگی. سرمدی. (نگا: اعراف / ). «لا یَبْلی»: کهنه و فرسوده نمی‌شود. فناپذیر و زائل نمی‌گردد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - شیطان، نام و مشخصه دیگرى براى ابلیس (إلاّإبلیس ... إنّ هذا عدوّ ... فوسوس إلیه الشیطن ) «شیطان» از ریشه «شطن» گرفته شده است که در معناى «دورى» و یا «ریسمان بلند» به کار مى رود. این اشتقاق، اشاره به دورى ابلیس از رحمت خداوند و یا شرارت طولانى او است.

۲ - شیطان، موجودى وسوسه گر در دل هاى آدمیان (فوسوس إلیه الشیطن )

۳ - شیطان با وسوسه آدم در بهشت، سعى در زمینه سازى براى اخراج آنان ازبهشت داشت. (فلایخرجنّکما ... فوسوس إلیه الشیطن )

۴ - شیطان در بهشت آدم(ع)، حضور یافته بود. (قال ی-َادم)

۵ - گفت وگوى مستقیم شیطان با آدم (قال ی-َادم)

۶ - راهنمایى آدم به درخت جاودانگى و ملک و سلطنت همیشگى، پوشش شیطان براى فریب آدم و حوا و وادار ساختن آنان به خوردن از میوه درخت ممنوع (هل أدلّک على شجرة الخلد و ملک لایبلى ) مقصود از «شجرة الخلد» درختى است که خوردن میوه آن موجب جاودانگى گردد. «ملک» به معناى مال و نیز سلطنت آمده است (قاموس). مراد از «ملک لایبلى» مالکیت و حاکمیتى است که زوال نپذیرد و فرسوده نگردد.

۷ - پوشش خیرخواهى، روش شیطان براى وسوسه در دل آدمیان و فریب آنان (فوسوس إلیه الشیطن فقال هل أدلّک )

۸ - انسان، خواهان زندگى جاوید و ملک و مالکیت فنا ناپذیر است. (هل أدلّک على شجرة الخلد و ملک لایبلى ) شیطان براى کارگر ساختن وسوسه خویش در آدم، از زمینه هایى بهره برد که در آدم وجود داشت. آن زمینه ها، میل به جاودانگى و مالکیت فنا ناپذیر است.

۹ - آدم(ع) به سکونت جاودانه خویش در بهشت اطمینان نداشت. (إنّ لک ألاّتجوع ... هل أدلّک على شجرة الخلد ) خداوند، تأمین بودن آدم(ع) از نظر غذا، پوشاک، آب، و مسکن را به او خبر داد; ولى گویا آدم در عین تضمین این نعمت ها، نسبت به جاوید بودن خود در آن بهشت اطمینان نداشت. از همین رو وسوسه شیطان در او اثر کرد.

۱۰ - شیطان، به خواسته ها و آرزوهاى انسان، آگاه است. (هل أدلّک على شجرة الخلد و ملک لایبلى )

۱۱ - شیطان، از نیازها و خواسته هاى آدمى براى فریب و وسوسه در دل آنان بهره مى برد. ( هل  أدلّک على شجرة الخلد و ملک لایبلى )

۱۲ - شیطان، در جهت اهداف خود، واقعیت ها را معکوس جلوه مى دهد. (فلایخرجنّکما ... هل أدلّک على شجرة الخلد )

۱۳ - شیطان، نمى تواند انسان را به خواسته هاى خویش مجبور سازد. (فوسوس ... هل أدلّک )

۱۴ - آدم(ع)، داراى محدودیت در استفاده از برخى میوه هاى درختان بهشت بود. (هل  أدلّک على شجرة الخلد و ملک لایبلى)

موضوعات مرتبط

  • آدم(ع): آدم(ع) و درخت ممنوعه ۶; جاودانگى در بهشت آدم(ع) ۹ ; زمینه اخراج آدم(ع) ازبهشت ۳; شیطان در بهشت آدم(ع) ۴; فواد موه ها بهشت آدم (ع) ۱۴;قصه آدم(ع) ۵، ۶، ۹، ۱۴; محدودیت در بهشت آدم(ع) ۱۴; وسوسه آدم(ع) ۳
  • ابلیس: شیطنت ابلیس ۱; نامهاى ابلیس ۱
  • انسان: آرزوهاى انسان ۱۰; اختیار انسان ۱۳; خواسته هاى انسان ۸ ، ۱۰; زمینه وسوسه انسان۱۱; نیازهاى انسان ها ۱۱; وسوسه انسان ها۷
  • حکومت: ایصال به حکومت جاودان ۶; درخواست حکومت جاودان ۸
  • درخت: ایصال به درخت جاودانگى ۶
  • درخت ممنوعه: زمینه تناول از درخت ممنوعه ۶
  • زندگى: درخواست زندگى جاودان ۸
  • شیطان :۱ تظاهر به خیرخواهى شیطان ۷; روش اغواگرى شیطان ۶، ۱۱، ۱۲; روش وسوسه هاى شیطان ۷; علم شیطان ۱۰; گفتگوى شیطان با آدم(ع) ۵; نقش شیطان ۱۳; وسوسه هاى شیطان ۲، ۳; ویژگیهاى شیطان ۲
  • مالکیت: ایصال به مالکیت جاودان ۶; درخواست مالکیت جاودان ۸

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=طه_١٢٠&oldid=111685»