المائدة ٣٤

إِلاَّ الَّذِينَ‌ تَابُوا مِنْ‌ قَبْلِ‌ أَنْ‌ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ‌ فَاعْلَمُوا أَنَ‌ اللَّهَ‌ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌

ترجمه

مگر آنها که پیش از دست یافتن شما بر آنان، توبه کنند؛ پس بدانید (خدا توبه آنها را می‌پذیرد؛) خداوند آمرزنده و مهربان است.

مگر كسانى كه پيش از آن كه آنان را دستگير كنيد توبه كنند، پس بدانيد كه خداوند بخشنده‌ى مهربان است

مگر كسانى كه پيش از آنكه بر ايشان دست يابيد، توبه كرده باشند. پس بدانيد كه خدا آمرزنده مهربان است.

مگر آنان که توبه کنند پیش از آنکه بر آنها دست یابید، پس بدانید که خداوند بخشنده و مهربان است.

مگر کسانی که پیش از دست یافتنتان بر آنان توبه کنند؛ پس بدانید که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.

مگر كسانى كه پيش از آنكه شما بر آنها دست يابيد توبه كنند. پس بدانيد كه خدا آمرزنده و مهربان است.

مگر کسانی که پیش از آنکه بر آنان دست یابید، توبه کنند، که بدانید در این صورت خداوند آمرزگار مهربان است‌

مگر كسانى كه پيش از آنكه بر آنان دست يابيد توبه كنند، و بدانيد كه خدا آمرزگار و مهربان است.

مگر کسانی (از این محاربین با حکومت اسلامی و راهزنان و مفسدانی) که پیش از دست‌یافتن شما بر آنان از کرده‌ی خود پشیمان شوند و توبه کنند (که مجازات مذکور یزدان از آنان سلب، ولی حقوق مردمان به جای خود باقی می‌ماند). چه بدانید که خداوند دارای مغفرت و رحمت فراوان است (و توبه‌کاران را می‌بخشد و بدیشان رحم می‌کند).

مگر کسانی که پیش از آنکه بتوانید بر ایشان دست یابید توبه کرده باشند. پس بدانید که (در این صورت) خدا پوشنده‌ی رحمتگر بر ویژگان است.

مگر آنان که توبه کردند پیش از آنکه بر ایشان دست یابید پس بدانید که خداوند است آمرزنده مهربان‌

المائدة ٣٣	آیه ٣٤	المائدة ٣٥
سوره : سوره المائدة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُوا عَلَیْهِمْ»: پیش از این که بر آنان چیره شوید و دسترسی پیدا کنید.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ يَا عِبَادِيَ‌ الَّذِينَ‌... (۲)

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- سقوط حدود چهارگانه (قتل، به دار آویختن، قطع دست و پا و تبعید) از محاربان و فسادانگیزانى که پیش از دستگیرى توبه کنند. (انما جزؤا الذین یحاربون ... الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم)

۲- محاربان مفسد در صورتى که پیش از دستگیرى توبه کنند، به عذاب آخرت گرفتار نخواهند شد. (و لهم فى الاخرة عذاب عظیم. الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم)

۳- توبه و اظهار پشیمانى تبهکاران محارب پس از به چنگ افتادن، فاقد ارزش و اعتبار براى سقوط حد و رهایى از عذاب دوزخ (انما جزؤا الذین ... الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم)

۴- مردم، فاقد هرگونه حقى در ثبوت و یا سقوط حد محاربان و مفسدان (الا الذین تابوا) خداوند حد محارب مفسد را در صورت توبه او ساقط کرده است و سقوط آن را مشروط به چیزى، مانند اعلام رضایت صاحبان حق، قرار نداده است. بنابراین در اثبات و نفى این حد، براى مردم حقى وجود ندارد.

۵- محاربان و فسادگران در صورتى که به تبعید محکوم شوند، همواره باید در تبعید بسر برند. (او ینفوا من الارض ... الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) ظاهر استثناء (الا الذین ...) این است که به تمامى فرازهاى آیه پیش مربوط مى باشد. بنابراین حکم تبعیدى که پس از دستگیرى صادر شود، هرگز الغا نخواهد شد، گر چه شخص تبعیدى توبه کند.

۶- خداوند فراخوان محاربان و مفسدان به دست شستن از فسادگرى و ستیزه جویى با خدا و رسول (ص) (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم)

۷- راه توبه براى همه بندگان، حتى محاربان و مفسدان، باز است. (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم)

۸- معافیت قانونى مجرمان از کیفرهاى دنیوى، در موارد کارایى توبه، در گرو توبه ایشان پیش از دستگیرى است. (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) جمله «تابوا من قبل ان تقدروا علیهم» مى تواند اشاره به ملاک ثمربخشى توبه در کیفرهاى اجتماعى داشته باشد. یعنى باید احراز شود که قصد توبه کننده از اظهار پشیمانى، فرار از مجازات نیست، که نشانه آن توبه، اظهار ندامت قبل از دستگیرى است.

۹- گرفتارى به کیفرهاى گناه، موجب از دست رفتن فرصت توبه و بازگشت به خدا (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم)

۱۰- خداوند، آمرزنده و مهربان است. (فاعلموا إنّ اللّه غفور رحیم)

۱۱- مغفرت و آمرزندگى خداوند همواره قرین رحمت و مهر اوست. (إنّ اللّه غفور رحیم) برداشت فوق مبتنى بر این است که «رحیم» صفت براى «غفور» باشد.

۱۲- ضرورت توجه و باور به آمرزندگى و رحمت بیکران خداوند (فاعلموا إنّ اللّه غفور رحیم)

۱۳- خداوند پذیراى توبه بندگان، حتى محاربان و فسادگران (الا الذین تابوا ... فاعلموا إنّ اللّه غفور رحیم)

۱۴- توبه انسانها و پذیرش آن از سوى خداوند، جلوه اى از مغفرت و رحمت اوست. (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم فاعلموا إنّ اللّه غفور رحیم) جمله « فاعلموا ان اللّه غفور رحیم» پس از «الذین تابوا» مى تواند به دو معنا اشاره داشته باشد: اول اینکه موفق شدن انسانها به توبه با توفیق خداوند و برخاسته از مغفرت و رحمت اوست. دوم اینکه پذیرش توبه نیز برخاسته از مغفرت و رحمت اوست.

۱۵- سقوط حد از محاربان مفسد در صورت توبه، پرتویى از رحمت و مغفرت الهى است. (الا الذین تابوا ... فاعلموا إنّ اللّه غفور رحیم)

موضوعات مرتبط

• احکام:۱، ۳، ۵
• ایمان: به آمرزش خدا ۱۲ ; ایمان به رحمت خدا ۱۲ ; متعلق ایمان ۱۲
• توبه: آثار توبه ۱، ۲، ۸، ۱۵ ; ارزش توبه ۳ ; شرایط قبول توبه ۸ ; فراگیرى توبه ۷ ; قبول توبه ۱۴ ; موانع توبه ۹
• حدود: اسقاط حدود ۱
• خدا: آثار آمرزش خدا ۱۴، ۱۵ ; آثار رحمت خدا ۱۴، ۱۵ ; آمرزش خدا ۱۰، ۱۱ ; جنگ با خدا ۶ ; دعوت خدا ۶ ; رحمت خدا ۱۱ ; مهربانى خدا ۱۰، ۱۱
• ذکر: اهمیت ذکر ۱۲
• عذاب: عفو از عذاب ۲
• گناه: آثار گناه ۹
• مجرمان: توبه مجرمان ۸
• محارب: احکام محارب ۱، ۳، ۵ ; پشیمانى محارب ۳ ; تبعید محارب ۵ ; توبه محارب ۱، ۲، ۳، ۷ ; قبول توبه محارب ۱۳، ۱۵ ; کیفر محارب ۴ ; مسؤولیت محارب ۶
• محمّد (ص): جنگ با محمّد (ص) ۶
• مفسدان: تبعید مفسدان ۵ ; توبه مفسدان ۱، ۲، ۷ ; قبول توبه مفسدان ۱۳، ۱۵ ; کیفر مفسدان ۴ ; مسؤولیت مفسدان ۶