صِبْغَة: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن نمودار دفعات)
خط ۷: خط ۷:
به فتح رنگ كردن و به كسر آن به معنى رنگ شده است (مصبوغ) ولى اقرب هر دو را مصدر گفته است «صبغ الثوب... صبغاً: لونّه». [بقره:138]. صيغه دلالت بر نوع دارد به نظرم آن مفعول فعل نحذوف است مثل «اعنى و الزموا» اين آيه بيان آيه 136 است در آيه 135 از اهل كتاب نقل شده كه مى‏گفتند [بقره:135]، [بقره:136]. آن وقت پس از آيه ديگر فرموده «صصِبْغَةَاللّه» يعنى: ايمان به اين پيغمبر پيامبران ديگر رنگ خدائى و دين خداست و رنگ خدائى و دين خداست و رنگ خدائى بهترين رنگ خداست و ما به او عابديم. منظور از صبغه ايمان و دين است. عياشياز امام صادق عليه السلام نقل كرده فرمود: اَلصِّبغَةُ اَلْاِسلامُ. در مجمع نيز آن را نقل كرده است . * [مؤمنون:20]. صبغ به معنى خورش است. علت تسميه آن است كه نان در خورش مثل سركه و روغن فرو رفته رنگين مى‏شود (اقرب) معنى آيه در «دهن» گذشت. غسل تعميد در اقرب الموارد در «عمد» ذيل كلمه معموديه مى‏نويسد: معموديّه اولين اسرار دين مسيحى و درب نصرانيت است. و آن تغسيل طفل و غير طفل است. با آب، به نام آب، ابن، روح القدس. (مراد ازاب خدا و از ابن عيسى است). در مجمع فرموده: بعضى از نصارى مولود خويش را آبى كه به آن معموديّه كويند فرو مى‏بردند.. به قولى يهود و نصارى فرزندان خويش را رنگ يهوديت و نصرانيت مى‏زدند يعنى دين خويش را به آنهاتلقين مى‏كردند. راجع به اين قول است كه عمربن الخطاب از بنى تغلب پيمان گرفت كه فرزندان خويش را رنگ نصرانيّت نزنند. بلكه آنها را بگذارند بزرگ شوند سپس هر دين را كه خواستند بپذيرند . هاكس آمريكائى در قاموس كتاب مقدس مادّه «تعميد» درباره اين غسل مفصل بحث كرده است. غرض‏آن كه بعضى گفته‏اند: مراد از صبغةاللّه در آيه شريفه، ردّ تعميد است يعنى رنگ خدائى بهتر است نه صيغه تعميد.
به فتح رنگ كردن و به كسر آن به معنى رنگ شده است (مصبوغ) ولى اقرب هر دو را مصدر گفته است «صبغ الثوب... صبغاً: لونّه». [بقره:138]. صيغه دلالت بر نوع دارد به نظرم آن مفعول فعل نحذوف است مثل «اعنى و الزموا» اين آيه بيان آيه 136 است در آيه 135 از اهل كتاب نقل شده كه مى‏گفتند [بقره:135]، [بقره:136]. آن وقت پس از آيه ديگر فرموده «صصِبْغَةَاللّه» يعنى: ايمان به اين پيغمبر پيامبران ديگر رنگ خدائى و دين خداست و رنگ خدائى و دين خداست و رنگ خدائى بهترين رنگ خداست و ما به او عابديم. منظور از صبغه ايمان و دين است. عياشياز امام صادق عليه السلام نقل كرده فرمود: اَلصِّبغَةُ اَلْاِسلامُ. در مجمع نيز آن را نقل كرده است . * [مؤمنون:20]. صبغ به معنى خورش است. علت تسميه آن است كه نان در خورش مثل سركه و روغن فرو رفته رنگين مى‏شود (اقرب) معنى آيه در «دهن» گذشت. غسل تعميد در اقرب الموارد در «عمد» ذيل كلمه معموديه مى‏نويسد: معموديّه اولين اسرار دين مسيحى و درب نصرانيت است. و آن تغسيل طفل و غير طفل است. با آب، به نام آب، ابن، روح القدس. (مراد ازاب خدا و از ابن عيسى است). در مجمع فرموده: بعضى از نصارى مولود خويش را آبى كه به آن معموديّه كويند فرو مى‏بردند.. به قولى يهود و نصارى فرزندان خويش را رنگ يهوديت و نصرانيت مى‏زدند يعنى دين خويش را به آنهاتلقين مى‏كردند. راجع به اين قول است كه عمربن الخطاب از بنى تغلب پيمان گرفت كه فرزندان خويش را رنگ نصرانيّت نزنند. بلكه آنها را بگذارند بزرگ شوند سپس هر دين را كه خواستند بپذيرند . هاكس آمريكائى در قاموس كتاب مقدس مادّه «تعميد» درباره اين غسل مفصل بحث كرده است. غرض‏آن كه بعضى گفته‏اند: مراد از صبغةاللّه در آيه شريفه، ردّ تعميد است يعنى رنگ خدائى بهتر است نه صيغه تعميد.


{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صِبْغَة]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۹

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

به فتح رنگ كردن و به كسر آن به معنى رنگ شده است (مصبوغ) ولى اقرب هر دو را مصدر گفته است «صبغ الثوب... صبغاً: لونّه». [بقره:138]. صيغه دلالت بر نوع دارد به نظرم آن مفعول فعل نحذوف است مثل «اعنى و الزموا» اين آيه بيان آيه 136 است در آيه 135 از اهل كتاب نقل شده كه مى‏گفتند [بقره:135]، [بقره:136]. آن وقت پس از آيه ديگر فرموده «صصِبْغَةَاللّه» يعنى: ايمان به اين پيغمبر پيامبران ديگر رنگ خدائى و دين خداست و رنگ خدائى و دين خداست و رنگ خدائى بهترين رنگ خداست و ما به او عابديم. منظور از صبغه ايمان و دين است. عياشياز امام صادق عليه السلام نقل كرده فرمود: اَلصِّبغَةُ اَلْاِسلامُ. در مجمع نيز آن را نقل كرده است . * [مؤمنون:20]. صبغ به معنى خورش است. علت تسميه آن است كه نان در خورش مثل سركه و روغن فرو رفته رنگين مى‏شود (اقرب) معنى آيه در «دهن» گذشت. غسل تعميد در اقرب الموارد در «عمد» ذيل كلمه معموديه مى‏نويسد: معموديّه اولين اسرار دين مسيحى و درب نصرانيت است. و آن تغسيل طفل و غير طفل است. با آب، به نام آب، ابن، روح القدس. (مراد ازاب خدا و از ابن عيسى است). در مجمع فرموده: بعضى از نصارى مولود خويش را آبى كه به آن معموديّه كويند فرو مى‏بردند.. به قولى يهود و نصارى فرزندان خويش را رنگ يهوديت و نصرانيت مى‏زدند يعنى دين خويش را به آنهاتلقين مى‏كردند. راجع به اين قول است كه عمربن الخطاب از بنى تغلب پيمان گرفت كه فرزندان خويش را رنگ نصرانيّت نزنند. بلكه آنها را بگذارند بزرگ شوند سپس هر دين را كه خواستند بپذيرند . هاكس آمريكائى در قاموس كتاب مقدس مادّه «تعميد» درباره اين غسل مفصل بحث كرده است. غرض‏آن كه بعضى گفته‏اند: مراد از صبغةاللّه در آيه شريفه، ردّ تعميد است يعنى رنگ خدائى بهتر است نه صيغه تعميد.


در حال بارگیری...